Modelarstwo z pasją

A long long time ago
I can still remember how
That music used to make me smile
And I knew if I had my chance
That I could make those people dance
And maybe they'd be happy for a while

Wieczorem 3 lutego 1959 roku, zaraz po koncercie w Clear Lake Buddy Holly, Ritchie Valens i Jiles Perry Richardson wsiedli w Mason City do wynajętego samolotu Beechcraft V35 Bonanza o numerze rejestracyjnym N3794N. "The Winter Dance Party" to była męcząca trasa, wyczerpująca logistycznie i zdrowotnie - dwóch z nich już chorowało na skutek awarii ogrzewania w ich autobusie. Chcieli dostać się do lotniska Hector w Fargo w Północnej Dakocie.

But February made me shiver
With every paper I'd deliver
Bad news on the doorstep
I couldn't take one more step

Wkrótce po starcie pilot wleciał w obszar bardzo złej pogody i widoczności. Dokładne powody nie są znane ale na skutek utraty orientacji około pierwszej w nocy samolot rozbił się na zamarzniętym polu kukurydzy. Wrak odkryto o godzinie 5:30.

I can't remember if I cried
When I read about his widowed bride
Something touched me deep inside
The day the music died
So

Ten wypadek określa się jako "Dzień w którym umarła muzyka" (The day the music died) - dzięki piosence Dona McLean'a z 1971 roku. Nie dotarłem póki co do informacji, czy zadysponowano tam w ogóle jakieś karetki czy tylko wozy pogrzebowe i policję - to nie były jeszcze czasy SARu i HEMSu. Ale że samą piosenkę bardzo lubię, to postanowiłem zrobić ten model.

W środku starego modelu Eidai jest bardzo ładnie, choć skromnie. No ale nic dziwnego, ten model ma kilkadziesiąt lat:

Bye, bye Miss American Pie
Drove my Chevy to the levee but the levee was dry
And them good ole boys were drinking whiskey and rye
Singin' this'll be the day that I die
This'll be the day that I die

https://www.youtube.com/watch?v=iX_TFkut1PM

Ciekawy samolocik.
Planujesz malowanie od masek , czy będziesz kładł kalki?

Wzór malowania był komercyjny więc chyba kalki by pasowały kształtem ale N3794N miał kolory biały/czarny/czerwony (przynajmniej tak wynika z barwnych zdjęć wraku). Więc raczej od masek.

Lubię modele z historią! I emocjami. Niekoniecznie taką z wikipedii, niekoniecznie znaną - raczej ciekawą i osobistą. Dlatego z przyjemnością będę śledził. Tym bardziej, że u nas takie historie zdarzają się dość rzadko.

"Bye, bye, Miss American Pie"
Pamiętam, kiedy ten hit wszedł na listę przebojów Studia Rytm, ale wtedy nie kojarzyłem tego ze śmiercią tych sławnych muzyków. Z tym większym zainteresowaniem będę śledził wątek, nucąc przebój Don McLeana pod nosem.

Kilka ciekawych artykułów na ten temat:

https://dlapilota.pl/wiadomosci/dlapilo ... at-pozniej

https://www.lostflights.com/Historical- ... eechcraft/

http://photorecon.net/roger-petersons-last-flight/

To jest, zdaje się ten sam model Arii, który kiedyś zlepiłem viewtopic.php?f=13&t=132&p=435&hilit=bonanza#p435. Czeka cię sporo rzeźby i walka z oszkleniem. Ze zdjęć wraku trudno wywnioskować, czy liczba okien bocznych zgadzała się z tym co jest w modelu. Na jednym zdjęciu widać prostokątne okno, a obok niego brak okna, co by jednak sugerowało układ jak na poniższej fotce:

Jak widać wersji mogło być dużo: https://www.wikiwand.com/en/Beechcraft_Bonanza

Dzięki - zaszpachlowanie okna to nie będzie aż taki problem. Chociaż w tamtym roku były też już setki wyprodukowanych z tylnym okienkiem.

Legenda głosi, że to był pierwszy lot Ritchie Valensa który miał wielką traumę po tym jak w młodości na szkołą do której chodził zderzyły się dwa samoloty i spadające części zabiły kilkoro z osób na ziemi.

Did you write the book of love [1]
And do you have faith in God above
If the Bible tells you so? [2]
Now do you believe in rock and roll? [3]
Can music save your mortal soul?
And can you teach me how to dance real slow? [4]

"American Pie" to nie tylko piosenka o katastrofie, to w zasadzie podsumowanie ponad dekady historii rozwoju rock and rolla.
[1] - "The book of love" autorstwa Monotones była hitem w 1968 roku
[2] - "The Bible tells me so" to piosenka nagrana w 1955 roku przez Dona Cornell'a, plus fragment tekstu znanej piosenki z ichniej szkółki niedzielnej "Jesus loves me" (świetna piosenka, masa wykonań)
[3] - niektórzy doszukują się tu odwołania do "Do You Believe in Magic?" granej przez zespół Lovin' Spoonful, napisanej przez John Sebastina w 1965 roku; ale ja nie jestem pewien;
[4] - jeszcze w latach 80-90 "wolne kawałki" to był ważny moment potańcówki/dyskoteki ;)

piotr dmitruk napisał(a):To jest, zdaje się ten sam model Arii, który kiedyś zlepiłem viewtopic.php?f=13&t=132&p=435&hilit=bonanza#p435. Czeka cię sporo rzeźby i walka z oszkleniem. Ze zdjęć wraku trudno wywnioskować, czy liczba okien bocznych zgadzała się z tym co jest w modelu. Na jednym zdjęciu widać prostokątne okno, a obok niego brak okna, co by jednak sugerowało układ jak na poniższej fotce:

Jak widać wersji mogło być dużo: https://www.wikiwand.com/en/Beechcraft_Bonanza

Piotrze, dzięki za świetny materiał referencyjny, w tym konkretnym przypadku raport z katastrofy w zasadzie wyjaśnia wszystko:



Dlatego zamierzam zaślepić tylne okna, bo jak porównuję z planami, to długość samej maszyny chyba nie uległa zmianie:

Well, I know that you're in love with him
'Cause I saw you dancin' in the gym [5]
You both kicked off your shoes
Man, I dig those rhythm and blues

[5] - o ile pamiętam, chodziło o dziewczynę McLeana którą nakrył jak tańczyła z innym facetem. Tak. Tańczyła.

A co do kolorów, to ta replika przekonuje mnie najbardziej:


U mnie na dziś wygląda to tak. Próbowałem jakoś umieścić figurki, ale się nie da - może jakbym je pociął albo wsadził figuki H0 lub mniejsze do środka. Trochę szkoda, bo akurat miałem kilku pasujących młodych cywilów z tamtych lat. Nawet figurkę pilota - Rogera Petersona, lat 21 - próbowałem wystrugać. Ale nic z tego, nie wcisnę.



Po krótkim namyśle zostawię też oszklenie tak jak Piotr. Zacząłem docinać i doginać z przezroczystego, ale nie wiem czy efekt końcowy będzie lepszy - w Nysie mi nie wyszło.

I was a lonely teenage broncin' buck [6]
With a pink carnation and a pickup truck [7]
But I knew I was out of luck
The day the music died [8]
I started singin'

Bye, bye Miss American Pie
Drove my Chevy to the levee but the levee was dry
And them good ole boys were drinking whiskey and rye
Singin' this'll be the day that I die
This'll be the day that I die

[6] "Broncin' buck" to jakaś odmiana konia, nie znam się na koniach ale coś dzikiego i nieujarzmionego kiej nastolatek
[7] Marty Robbins śpiewał hit "A White sport Coat (And a Pink Carnation)" w 1957, a pickup to był symbol wolności, zwłaszcza seksualnej. ;)
[8] W tej zwrotce może już nie chodzić o samą katastrofę, ale o koniec lat 50-tych. Za chwilę wejdzie Bob Dylan i strąci z piedestału Króla Elvisa, ale to już następna zwrotka. Dobranoc.

Pięknie "rozebrałeś" ten hicior - wielu faktów nie znałem...
Natomiast zdecydowanie nie podoba mi się wersja Madonny, wolę oryginał.
A Bonanza coraz lepiej - choć szkoda, że postaci w niej nie będzie...

Now, for ten years we've been on our own [1]
And moss grows fat on a rolling stone [2]
But, that's not how it used to be [3]

[1] Jest teraz około 1969 roku. 10 lat po tragedii. Prawdopodobnie w tym czasie McLean zaczyna pisać tą piosenkę.
[2] Powiedzenie "Toczący się kamień mchem nie porasta" (ang. - "A rolling stone gathers no moss ", ale to oryginalnie to chyba jeszcze z łaciny) stało się inspiracją do jednej z najbardziej znanych piosenek Boba Dylana - "Like a Rolling Stone" w 1965 roku. Rok później Dylan ulega wypadkowi na motocyklu, na rok zaszywa się w chatce a na scenę tak naprawdę nie wraca aż do 1975 roku - porasta mchem.
[3] do połowy lat sześćdziesiątych Dylan był piosenkarzem folkowym, dopiero od połowy dekady zaczął reprezentować folk-rock.

Oto próbne złożenie:



Oraz, "by popular demand":

When the jester sang for the king and queen [4]
In a coat he borrowed from James Dean [5]
And a voice that came from you and me [6]

[4] "Jester" (błazen) to oczywiście Bob Dylan, a król i królowa to - jest tu kilka teorii, jedni mówią o Elvisie ale wielu uważa, że byli to Pete Seeger i Joan Baez, giganci folka lat sześćdziesiątych; niektórzy wplatali tu nawet zabójstwo Kennedy'ego, ale już bez przesady.
[5] Odniesienie do kurtki jaką miał na okładce swojego albumu z 1963 "The Freewheelin' Bob Dylan".

[6] Piosenki Dylana wielu uważało za głos pokolenia.

Zmieniłem trochę układ, wyrzuciłem podłogę i dokonałem dziur żeby nóżki mogły wystawać:


Nie wnikałem kto gdzie siedział. Te figurki i tak zza oszklenia nie będą zbyt widoczne. I proszę nie szkalować powierzchni po sklejeniu - w trakcie wycinania podłogi jedna połowa kadłuba pękła na pół. To nie jest wdzięczny do obróbki plastik MisterCrafta.

Oh and while the king was looking down
The jester stole his thorny crown [7]
The courtroom was adjourned
No verdict was returned [8]

[7] Król, któremu błazen skradł koronę cierniową to albo Pete Seeger albo Elvis; no mi bardziej pasuje Elvis ale to moja interpretacja ;)
[8] "Wyroku nie wydano, a sprawę odroczono" - na tamten moment nie można było orzec, czy Dylan rzeczywiście "przejął władzę"

Wstępne przymiarki do złożenia wykazały też jedną dosyć poważną wadę mojego zestawu - brak śmigła. Śmigło było typu R-203-100 ale w tym wypadku to już nie za bardzo ma znaczenie. Nie zamierzam się poddać i zamierzam zrobić coś co zawsze chciałem - przezroczystą tarczę z lekko zaznaczonym rozmazanym śmigłem, albo wycinki tej tarczy odpowiednio pomalowane.

And while Lennon read a book on Marx
The quartet practiced in the park
And we sang dirges in the dark
The day the music died
We were singin'

Wiadomo że Beatles było mocno lewicujące, jak cała kontrkultura w latach 60-70 - przestraszona napięciem nuklearnym a potem zirytowana wojną w Wietnamie. Ale w konkretnym odniesieniu chodzi o zmianę politycznego zaangażowania tekstów Beatles'ów - porównując piosenkę "Love me do" z 1963 z "Revolution" z 1968 (gdzie nawet chyba wspomina Mao) pokazuje jak się to pozmieniało. "Dirges" to pieśni żałobne, odniesienie do Kennedy'ego zapewne.

Dzięki za kolejną porcję muzycznej historii i modelarskich wyzwań. Sam już nie wiem co jest ciekawsze - kolejne fragmenty tekstu czy walka z oporna materią. Zapytam może zbyt bezpośrednio, ale w końcu chyba nie jesteś babą - pamiętasz debiut tej piosenki osobiście czy poskładaleś fakty i doczytałeś?

ale w końcu chyba nie jesteś babą

Nie. Identyfikuję się jako śmigłowiec ratunkowy, pyr pyr pyr! ;)

A tak serio to do niedawna nie zajmowałem się przesadnie tą piosenką - trochę konkurs wietnamski mi odświeżył dyskografię ;). Urodziłem się w 1978 i dorastałem wśród płyt rodziców, którzy lubili za młodu hipisowską muzykę ale mieli też masę płyt folkowych i innych. Dorastałem słuchając programów muzycznych w "Trójce" (Studio Rytm kojarzę z opowieści Taty ale nie załapałem się) i jako dzieciak marzyłem że będę radiowym historykiem muzyki. A że w dobie internetu każdy może być ekspertem to ja też będę ;)

Kret69 napisał(a):....
Wiadomo że Beatles było mocno lewicujące, jak cała kontrkultura w latach 60-70 - przestraszona napięciem nuklearnym a potem zirytowana wojną w Wietnamie. Ale w konkretnym odniesieniu chodzi o zmianę politycznego zaangażowania tekstów Beatles'ów - porównując piosenkę "Love me do" z 1963 z "Revolution" z 1968 (gdzie nawet chyba wspomina Mao) pokazuje jak się to pozmieniało. "Dirges" to pieśni żałobne, odniesienie do Kennedy'ego zapewne.

Wspominają przewodniczącego:
You better free your mind instead
But if you go carrying pictures of Chairman Mao
You ain't going to make it with anyone anyhow

A model - podziwiam samozaparcie, jakbym takie szpary zastał to bym wyrzucił w cholerę