Sopwith Camel (Eduard 1:48), czyli Błękitny Wielbłąd...

[Jarek Gurgul]

Zabrałem się w końcu ostatnio za Pfalze - trojaczki ze Spiry i ich silniki z Rodena, ale niezbędny nakład pracy - nawet tylko przy silnikach - wyklucza jakiekolwiek szanse na ukończenie Konika, Jelenia i Kruka w terminie, więc w akcie desperacji wyjąłem z szafy Camela z Eduarda z zamiarem wykonania go na szybko - z mocnym postanowieniem niepoprawiania (zbytniego) tego, co jest w pudełku. Czyli będzie to taki Weekend rozciągnięty na dwa tygodnie.

Wymienię być może silnik, fotel i karabiny na drukowane zamienniki z Eduarda. Fotel pewnie spróbowałbym sam wypleść - bardzo lubię takie wyzwania, ale jak wyżej - za mało na to czasu. Może przy następnym Wielbłądzie...

Malowanie, które wybrałem od dawna mi się podobało. Na dodatek samolot odrobinę nietypowy, bo z lampkami pod skrzydłami do nocnych lotów. Poza tym pięknego SUDS'a z Wingnuta pokazał kiedyś Karol i zaostrzył mój apetyt...




Obawiam się tylko tych nowych kalkomanii z Eduarda...

Na koniec jeszcze fotka rodzinna Wielbłąda z Kociakami.




Jarek

[Michał Janik]

Uwielbiam takie desperackie szarże po zderzeniu się ze ścianą rzeczywistości.
Efekt zawsze jest jeden - otwarte kolejne pudło; "ale tego to już na pewno zdążę szybko!"

Skąd ja to znam?
Z lustra, z lustra...
Tym bardziej trzymam kciuki!

[Aleksander]

Ambitnie, Panie Jarek!
Dawaj do przodu - oby Ci się udało, bo ja już wiem, że czego bym nie wyjął z szuflady z postanowieniem zrobienia jedynie "spudła", to zawsze kończy się na dokupowaniu części i samoróbkach.
"Mało casu, kruca bomba, mało casu!"

[Jarek Gurgul]

Dzięki Panowie!
Wiem, że się porywam z motyką na słońce, ale co mi tam, najwyżej - jak pisze Michał - będzie jedno rozbebeszone pudełko więcej .

Jarek