Modelarstwo z pasją

Wygląda to całkiem dobrze

Dzięki Panowie - to dopinguje do pracy
Teraz kombinuję jak się zabrać za ten górny płat, trochę mnie to męczy, bo nie mam wprawy w dwupłatach.
Podobno w tym modelu bywają jakieś problemy z długością zastrzałów. Ale skoro dotarłem do tego momentu, to może jakoś dam radę.
Jeszcze raz dziękuję!

Kawał dobrej roboty, jest kolorowo. Trochę mnie dziwi że do tej pory nie mierzyłeś zestrzałow , przy klejeniu na farbie łatwo coś uświnić.

Nie mierzyłem, bo jest ich tyle ( ), że bałem się je pomylić, więc nadal część z nich jest na ramkach, z numerami. Jakichś dużych błędów wymiarowych się raczej nie spodziewam, ale różnie piszą w internetach...

Dzięki sympatycznej rozmowie na HyperScale, dowiedziałem się, że gdzieś "na świecie" istnieje fotka prawej burty samolotu Visintiniego, z prawidłową Afryką i koniem zwróconym przeciwnie do kierunku lotu - i tak to ma wyglądać. Ponoć na dodatek Afryka miała niebieskie obramowanie symbolizujące otaczające ją wody - nie wiem, czy uda mi się to odtworzyć, w każdym razie czekam już na zamówione kalki.
A jakby ktoś w przyszłości chciał się brać za model tego konkretnego samolotu, to dowiedziałem się, że do wiosny 1941 samoloty RA (w tym i Fiaty CR 42) były od spodu malowane aluminium ("nie pomalujesz" ), a nie Grigio Mimetico, więc pewnie swój będę musiał przemalować , kołpak śmigła wcale nie był trójkolorowy, tylko w kolorze szarym, podobnie jak przednie powierzchnie łopat śmigła - kolory na kołpaku (w innych samolotach) też były odwrotnie - na czubku czerwony, potem biały i zielony u podstawy. Są też wątpliwości co do trójkolorowego kamo - ale na szczęście nie ma dowodów, że tak nie było, więc ja swoje mazaje zostawię tak, jak są, ale widać, że Italeri nie odrobiło swojej lekcji prawidłowo

Brawo za wnikliwość w temat, a to że podzieliłeś się w warsztacie to +2 . Niestety coraz częściej fantazja jest nad rzeczywistością

Jest zdjęcie? Bo jeśli nie to cały ten schemat może być S-F uwzględniając godło. Pokutują często stare profile, na których producenci się wzorują a które z prawdą mają niewiele wspólnego. Ja bym to już dokończył ale następnym razem poszukaj sobie najpierw jakiegoś odniesienia foto wtedy dopiero wybieraj malowanie

Wg faceta na Hyperscale (@Stefano) fotka jest, ale jej nie pokazał. Nie mniej ilość szczegółów, którymi sypnął przy okazji pozwala założyć, że wie, co mówi - i tak to przyjmuję - za dobrą monetę.
A jeżeli nawet nie ma takiego zdjęcia, to kto mi będzie mógł zarzucić, że moja wersja zastosowanych oznaczeń jest nieprawidłowa?
Tu link do całej dyskusji : https://www.tapatalk.com/groups/hypersc ... 40448.html

Edit
Książka, w której ponoć znajduje się to zdjęcie, ma tytuł "I Cavalieri Erranti", napisana przez L. Slongo, S. Lazzaro, E. Eusebi, M. Palermo, D. Ventura

Kolejny przestój - ale wobec zasianych wątpliwości zamówiłem u wydawcy rzeczoną książkę "I Cavalieri Errante", żeby bez wątpliwości móc pójść dalej.

W oczekiwaniu na książkę musiałem się czymś zająć. Ponieważ już na przysłanym mailem zdjęciu z książki widziałem ten emblemat Afryki na prawej burcie samolotu, postanowiłem zrobić mały "smaczek" (pewnie za bardzo nie będzie doceniony, ale dla mnie ważny) - wg ekspertów, kontur kontynentu miał błękitną obwódkę - zrobiłem maskę i wymalowałem takie tło, a na to pójdzie kalka.





"Uzbroiłem" też mojego Fiata - początkowo miały to być lufy Mastera (robi całkiem niezłe do SAFAT 7,7 mm i 12,7 mm), ale to są tylko lufy, a uzbrojenie w Fiacie miało jakieś osłony, więc zarzuciłem pomysł i wkleiłem plastikowe części "z pudła". Chyba wyszło możliwie...



No i wreszcie wziąłem się za baldachim - po 487 próbach i wielokrotnym użyciu wszystkich znanych słów niecenzuralnych, udało mi się dopasować jedynie te dwa elementy. Muszę wymyślić jakiś patent na stabilizację górnego i dolnego płata, żeby dopasować je razem bez kolejnych stresów, bo zapas nitrogliceryny (tej pod język) powoli się kończy .



Ale na razie czeka mnie tamijowski "błysk" pod kalki i wstępnego łosza - jeżeli dam radę z tymi skrzydłami, to jest szansa, że skończę model w terminie. Nie będę zmieniał koloru dolnej części - co prawda piszą, że Grigio Mimetico było stosowane od wiosny 1941, a mój Fiat to raczej grudzień 1940, ale nic w tej dziedzinie nie jest na pewno, więc tak zostawię - przemalowanie to proszenie się o kolejne problemy. No chyba że w książce (która mam nadzieję niedługo nadejdzie) będzie stało jak drut, że to jednak był Aluminium Dope.
Pomalowałem też przód łopat śmigła na kolor szaro-niebieski, podobnie jak i kołpak, bo trójkolorowy nos samolotu to ponoć kolejny mit, ale tu już nie chciało mi się robić dokumentacji foto.

Aleksander napisał(a):No i wreszcie wziąłem się za baldachim - po 487 próbach i wielokrotnym użyciu wszystkich znanych słów niecenzuralnych, udało mi się dopasować jedynie te dwa elementy. Muszę wymyślić jakiś patent na stabilizację górnego i dolnego płata, żeby dopasować je razem bez kolejnych stresów, bo zapas nitrogliceryny (tej pod język) powoli się kończy .

Olo ale te Fiaty miały dość stabilne łączenie płatów.
Nie lepiej zacząć od głównych dźwigarów. One powinny ustabilizować konstrukcję.
Pamiętam, że jak budowałem "małego" Fiacika z Revella to nie było żadnego problemu z połączeniem płatów z racji na sporo punktów podparcia.

Mam jeszcze chwilkę czasu, przemyślę kolejność wklejania zastrzałów - o ile pamiętam, w revelowskim Fiacie (też go robiłem), główne zastrzały były jakoś parami połączone, a tu mam 8 prętów, 2 "V-ki" i 2 "N-ki". Możliwości przekoszenia górnego płata są więc nieograniczone, a wzięcie się za jedną stronę powoduje natychmiastowy rozpad strony przeciwnej. O utrzymaniu geometrii nie wspomnę...
Muszę wykombinować jakieś rusztowanie

W celach rozrywkowych, do oderwania się na chwilę - im też zastrzałowa zabawa chwilę zajęła (sorki za fb, ale nie widzę tego nigdzie indziej):
https://www.facebook.com/watch/?v=2062545977151808

Świetny filmik! Gdybym tak mógł umocować ruchomo górne końce zastrzałów, to dopasowanie ich w dolnym płacie byłoby łatwiejsze. No nic - czas na "doktoraty"

Książka dotarła - to rzeczywiście kopalnia wiadomości o 412 Squdriglia Autonomo Caccia Terrestre w Erytrei, zawiera dużo zdjęć i kolorowe profile samolotów używanych na tym teatrze działań. Choć jest w języku włoskim, dołączono tłumaczenie całości po angielsku, więc można się doczytać. Na pewno przeczytam ją w całości, w wolnej chwili, choć temat dość ograniczony ramowo.
Zmieniło to mój pogląd na wykonywany model, ale o pewnych problemach napiszę przy okazji prezentacji w galerii.
Póki co musiałem wymienić uzbrojenie, bo okazało się, że lufy wkleiłem odwrotnie - oderwałem je, wywierciłem otwory i przykleiłem już w dobrym ustawieniu. Model dostał błyszczące pokrycie pod kalki.







Kalkomanie położone - mimo wątpliwości, kładły się poprawnie, bardzo dobrze reagują na Set i Sol, nie wymagały intensywnych działań. Namalowane błękitne otoczki wokół kształtu Afryki chyba się udały.











Dzięki książce dowiedziałem się też, że jeden z samolotów Visintiego miał numer fabryczny MM 6986 - niestety, znowu Italeri nie odrobiło lekcji z oznaczeń - dołączono co prawda kolejne cyfry od 0 do 9, ale pojedynczo, bez dwóch "szóstek", umieściłem więc numer fikcyjny.

Teraz linie podziałowe i będę walczył z górnym płatem . Mam nadzieję, że mimo wszystko jakoś się uda to poskładać - byłbym szczerze zawiedziony, jeżeli po tylu działaniach poległbym w takim momencie.
Zobaczymy!