Modelarstwo z pasją

Zmieniłem sposób mocowania zbiornika podwieszanego.
Trzeba było dorobić "instalację'
Najpierw "środkowa" część.



A później "zewnętrzna"



Przy okazji dorobiłem wysięgniki do goleni podwozia o których producent zapomniał.



Podmalowałem też kółko ogonowe.

Na zdjęciu tym widać kawałek, pogiętego śmigła.
W Afryce były maszyny ze śmigłami o czarnych łopatach z żółtymi zakończeniami oraz takie gdzie łopaty były ciemno szare, a nawet srebrne, bez żółtych końcówek.
Zastanawiam się jak łopaty mojego P-40 pomalować.

Model potraktowałem matowym lakierem bezbarwnym z warsztatu Trójmiejskiego Panoramixa
Polecam, jeden z lepszych produktów na rynku.
Powoli widać światełko w tunelu z napisem "Koniec projektu"

Jak się dobrze przyjrzeć temu śmigłu na fotce, to żółtą końcówkę można dojrzeć. Co do koloru to chyba jednak srebrne.

No nie widziałem chyba jeszcze P-40 w wersji K ze srebrnymi łopatami, ale chętnie bym zobaczył Wersja B/C to tak, ale późniejsze to nic poza czarnym raczej... Szare Maćku? Łaj ?

Dostałem informację na forum P-40.
W skrócie.
Pierwotnie łopaty były zapewne czarne z 4 calowymi żółtymi końcówkami.
Widać to zresztą na odwiniętym kawałku łopaty.
"Tylna" część łopaty została zeszlifowana do gołego metalu poprzez piach pustyni.
Stąd ten jasny kolor łopaty

Mały Curtiss dostał szpony z igieł do strzykawek.
Zamierzam pomalować je na gunmetal



Dodatkowy zamocowałem podwieszany zbiornik nieco zszargany płynem do chipingu

Sproszkowanymi, suchymi pastelami dałem trochę przybrudzeń za uzbrojeniem, wydechami i na zbiorniku podwieszanym.

Mac Eyka napisał(a):Mały Curtiss dostał szpony z igieł do strzykawek.

Maciejka, bez urazy, ale dość koślawe te szpony...

Tomasz Mańkowski napisał(a):Maciejka, bez urazy, ale dość koślawe te szpony...

Przeszlifuje się
Zresztą widziałeś model na żywca.
Czy było widać, że lufki mają nieco "koślawe" wyloty?
Macro wrogiem modelarza

Przeszlifować w modelu będzie Ci ciężko. Akurat ten element można zrobić bez wielkiego halo.Trzeba tylko pozbyć się plastikowej oprawy. Po jej usunięciu i wypaleniu pozostałości ukaże się idealnie równa końcówka. Igły można potem docinać nawet obcęgami. Sześć igiełek do strzykawek raczej nie poraża skalą inwestycji finansowej.

Budowa doszła końca.
Na stronie jest trochę zdjęć, ale jak by ktoś chciał zobaczyć więcej, jak wyglądał warsztat to zapraszam na firm z budowy:
https://www.youtube.com/watch?v=jYMU60YOEGY&t=52s