K.Y.Czart napisał(a):Takie "pierdnięcie" potrafi mieć niezłego kopa, tak w pionie, jak i w poziomie.
Mojego znajomego kiedyś chmura burzowa wessała na Limie-5 lub -6 (nie pamiętam). Samolot wyszedł z tego z pokrzywionymi skrzydłami. Wariometr na Limie był wyskalowany do 80 m/s i wznoszenie "zamknęło" przyrząd.
Człowiek spada swobodnie z prędkością ok. 50 m/s. Chmura burzowa potrafi go unieść nawet bez żadnej "szmaty". Natomiast w historii paralotniarstwa znane są przypadki śmierci pilota z powodu głodu tlenowego po wessaniu w chmurę. Kilka lat temu polska zawodniczka została wessana na ok. 9000 m. Skończyło się na odmrożeniach. Razem z nią w chmurze znalazł się Chińczyk - on nie przeżył. Sam kiedyś w Alpach zwiewałem przed chmurą burzową - na szczęście zauważyłem ją odpowiednio wcześnie (przez lukę w innych chmurach). Mimo natychmiastowego "w tył zwrot, klapy*, speed**" jeszcze przez dłuższy czas miałem wznoszenie. Obok mnie uciekał kolega i przez chwilę wsiorbało go w chmurę - na szczęście utrzymał kierunek.
* Klapy w paralotni to coś zupełnie innego niż w samolocie. Chodzi o ściągnięcie w dół zewnętrznych części krawędzi natarcia. Końcówki płata podwijają się w dół i do tyłu. Leci się na samym centropłacie. Klapy zwiększają prędkość opadania przy mniej więcej stałej prędkości postępowej, a więc zmniejszają doskonałość. Poprawia się odporność na podwinięcia. Inna nazwa: uszy.
**Speed - wciśnięcie belki pod nogami pilota ściąga o pewien odcinek przednie linki, a środkowe o połowę tej długości. Skrzydło zmniejsza kąt nastawienia. Zwiększa się prędkość postępowa i opadanie, doskonałość w początkowym zakresie pozostaje prawie stała, przy mocnym wciśnięciu maleje. Rośnie podatność na podwinięcia czołowe.
To tak w ramach ciekawostki.
Co innego, że jak kontorler zapytał czy 100m to pilot potwierdził, że 100. To kiedy jeszcze nie potwierdził?
Fajnie by było gdyby jakikolwiek pilot rejsowy się wypowiadał. Ale to na innych forach.
