Leonardo M-346 Bielik, 1:48 Kinetic

[alex_stela]

Ponieważ boje z minicraftowym Liberatorem pewnie nie raz i nie dwa nadszarpną moje zdrowie psychiczne, dla równowagi biorę na warsztat coś "lekkiego, łatwego i przyjemnego", przynajmniej w założeniu.

Model samolotu M-346 Master w skali 1:48 Kinetica jest już na rynku od 6 lat, a raptem kilka miesięcy przed jego premierą Mastery trafiły na wyposażenie Polskich Sił Powietrznych pod nazwą Bielik, dzięki czemu "rzutem na taśmę" w zestawie dostaliśmy kalki do polskiego malowania. Również 6 lat model ten czekał u mnie w składziku na swoją kolej, no i wreszcie się doczekał:


Plastiku sporo, choć lwią część stanowią podwieszenia, których w polskim Bieliku raczej nie użyję:


Pokaźny arkusz kalkomanii umożliwia wykonanie jednego z 3 polskich M-346. Jak to u Kinetica - kalki drukowane przez włoski Cartograf, czyli jakość z tych najlepszych:


Jeśli chodzi o dodatki, to rynek potraktował ten model trochę po macoszemu. Muszę zadowolić się małą blaszką z zestawu oraz drobnicą w postaci tablic Yahu i żywic AWC z "polskimi" elementami, których w Kineticu zabrakło:


Ogólnie model przy 24 cm długości i 20 cm rozpiętości duży nie będzie:


Mam nadzieję, że jakość i składalność będzie bliższa kineticowym F-104 niż Mirage`om III.

[alex_stela]

Czas na pierwszą relację.

Tradycyjnie budowę rozpocząłem od kabiny pilotów. "Wanna" składa się z kilku bardzo dobrze spasowanych elementów, więc jej złożenie nie stanowiło większego problemu. Nieco gorzej sprawa się miała z przygotowaniem tablic przyrządów pod blaszki Yahu, bo trzeba było nieco chirurgii, żeby je dopasować.


Zestaw Yahu do Bielika jest bogatszy niż to zwykle bywa u tego producenta - dostajemy tu także blaszki na panele boczne, które krok po kroczku podoklejałem w odpowiednie miejsca. Szału nie ma, ale przynajmniej bardziej przypomina to polską wersję niż to, co przygotował w plastiku Kinetic.


Wreszcie udało mi się poskładać całość do kupy. Do wanny dokleiłem przednią, górną część kadłuba, którą potem trzeba będzie dopasować do jego reszty, co z pewnością nie będzie ani łatwe, ani przyjemne. Fotele i osłony tablic zostawiłem sobie na późniejszy etap budowy.


Naturalnym "kolejnym krokiem" jest wklejenie do kadłuba wszystkiego, czego nie będzie dało się wkleić po jego złożeniu. W tym wypadku jest tego sporo, bo oprócz wlotów do silników i dość złożonych wnęk, Kinetic zmusza nas do poskładania całej goleni przedniego i części elementów głównego podwozia już na tym etapie. Co ciekawe - pokrywy przedniego podwozia są integralnymi częściami wnęki, trzeba więc zrobić całe przednie i większość głównego podwozia w zasadzie "na gotowo" jeszcze przed sklejeniem kadłuba, a potem to wszystko jakoś zamaskować, żeby robota nie poszła na marne.


cdn.

[Atlas]

Sam nie kleiłem, ale podobno tam niezłe hece odchodzą przy klejeniu kadłuba, w okolicy ogona ale i nie tylko. Ciekawe czy to się potwierdzi, ale znajomy współmodelarz twierdził że zbudowanie tego Bielika to była udręka. Ale powodzenia.

[alex_stela]

Sam nie kleiłem, ale podobno tam niezłe hece odchodzą przy klejeniu kadłuba, w okolicy ogona ale i nie tylko. Ciekawe czy to się potwierdzi, ale znajomy współmodelarz twierdził że zbudowanie tego Bielika to była udręka. Ale powodzenia.

Potwierdzam, że łatwo nie jest, bo kadłub jest poszatkowany w dość dziwaczny sposób. Niby wszystko jest całkiem dobrze dopasowane, ale trzeba wiele uwagi, żeby coś się nie przesunęło przy sklejaniu. Tu i ówdzie trzeba podpiłować, coś tam lekko naciągnąć, a w innym miejscu lekko ścisnąć, osiemnaście razy próbować przed sklejeniem... Ogólnie tragedii nie ma, po prostu wyższy poziom "gimnastyki modelarskiej".

Czas na relację z budowy.
Najpierw poskładałem wszystko, co miało wejść do kadłuba przed jego zamknięciem:


Po obrobieniu, dopasowaniu i malowaniu przyszedł czas na montaż całego tego tałatajstwa:


W dalszej kolejności dokleiłem górną, przednią część kadłuba wraz z kabiną do części dolnej:


Następnie zabrałem się za najbardziej newralgiczny punkt budowy tego modelu, czyli zamknięcie kadłuba:

Jak pisałem wcześniej - nie jest to bułka z masłem, ale jakoś poszło i wyszło nawet znośnie, tzn. nie będzie zbyt wiele do szlifowania czy szpachlowania.

Kiedy klej wysechł zabrałem się za konwersję ogona, tj. odcięcie fabrycznego i zamontowanie żywicznego z AWC. Wyszedł mi lekki uskok na górze, bo średnica żywicy okazała się nieco mniejsza niż kadłuba w miejscu cięcia (a to dobierałem dopasowując żywicę do sterów wysokości, które zamontuję później). Nie jest to jednak nic, z czym nie poradzi sobie lekkie szlifowanie. W międzyczasie zabrałem się za poskładanie elementów mechanizacji skrzydeł i statecznika pionowego (klapy będą wychylone):


cdn.