W ramach serii Malta 1940-43 chciałbym Wam zaprezentować model przedstawiający siły Osi - jest nim Bf-109 F4 w barwach II Gruppen pułku myśliwskiego "Pik As" (czyli słynnego JG 53). Dokładniej jest to model maszyny Haupt. Kurta Brandla - dowódcy 5./JG53 stacjonującej w okresie grudzień 1941 - listopad 1942 w bazie Comiso na Sycylii.
Rys historyczny:
Nie wiem czemu, ale z jednostek Luftwaffe zaangażowanych w zmagania nad Morzem Śródziemnym, a w szczególności nad Maltą największą sympatią darzę "Asa Pik" - JG.53. W planach miałem budowę przynajmniej dwóch 109'tek z tej jednostki (Fridricha i Gustawa). Pierwszym kandydatem do "efki" był (i nadal jest) G. Michalski - najskuteczniejszy pilot niemiecki w walkach nad Maltą (ponad 30 zwycięstw), ale cały czas skutecznie odstrasza mnie cętkowanie (pędzel wychodzi kiepsko, aero jeszcze nie opanowałem
). Alternatywą był wybór malowania w wersji afrykańskiej szczęśliwie dla JG53 udokumentowanej na wielu jej fotografiach właśnie z okresu stacjonowania na Sycylii. Pierwszy raz na postać Haupt. Kurta Brandla natrafiłem w publikacji Ospreya dotyczącej asów Luftwaffe na śródziemnomorskim teatrze działań. Wybór został dokonany. 
Kurt Brandle zaliczany jest do ścisłej czołówki asów (w zależności od źródła podawane jest 172-180 zestrzeleń pewnych) wywodzących się z przedwojennej Luftwaffe. Kurt Brandle rozpoczyna karierę w lotnictwie w 1937 roku. W chwili rozpoczęcia II WŚ służy w 4./JG53 w stopniu porucznika i bierze udział we kampanii francuskiej i w Bitwie o Anglię. Pierwsze zwycięstwo odnosi podczas ataku na Francję (13.05.1940 - Morane MS.406C1). Kolejne (siedem) zdobywa już podczas Bitwy o Anglię. W chwili ataku na ZSRR zostaje przeniesiony na front wschodni. W grudniu zostaje przeniesiony do udającej się nad M. Śródziemne 5./JG53 i wkrótce obejmuje jej dowodzenie - w tym czasie ma już na kącie 14 zwycięstw. W trakcie walk nad Maltą uzyskuje kolejne 7 zestrzeleń:
24.12.41 Hurricane
04.01.42 Hurricane
19.01.42 Hurricane
15.02.42 Hurricane
24.03.42 Spitfire
21.04.42 Spitfire
21.04.42 Spitfire
W kwietniu otrzymuje awans na Hauptmana i przeniesienie na stanowisko Gruppenkommandeur II./JG 3 walczącej na froncie wschodnim. Sycylię opuszcza maju 1942. Do tego czasu 5./JG 53 ma na kącie 45 zwycięstw w kampanii maltańskiej. Ciekawostką jest fakt, że 5./JG 53 posłużyła do weryfikacji nowego schematu malowania opracowanego na śródziemnomorski teatr działań. Nowe "wdzianko" samoloty otrzymały w lutym 1942.
Dowodząc II Gruppen JG3 uzyskuje kolejne 160 zestrzeleń (w tym trzy razy osiąga 5 zwycięstw jednego dnia: 26.07.42, 07.08.42 i 17.12.42). Pod koniec lata 1943 jednostka zostaje przeniesiona do Obrony Rzeszy. W nowej służbie uzyskuje dwa zestrzelenia w okolicy Amsterdamu w dniu 03 listopada (P-47), ale sam zostaje zestrzelony przez kolejny samolot eskorty. Jego ciało morze wyrzuca na plażę w dniu następnym. Do śmierci wykonał 700 lotów bojowych i uzyskał 180 zestrzeleń (w tym około 20 na zachodzie).
Budowa modelu:
Model wykonałem z zestawu firmy JO-HAN.
Model wymagał w kilku miejscach łatania szpachlą, ale w tej roli doskonale sprawdził się Mr. Surfacer 500. Od siebie dodałem pasy wykonane z taśmy Tamiya oraz zasklepiłem dziurę wiejącą z kadłuba za fotelem pilota (mimo, że nie jestem fanem i ekspertem dorabiania i waloryzowania to ten brak dla własnego sumienia uzupełnić musiałem
).Malowanie to uśredniony wynik kilku różnych schematów malowania dostępnych w publikacjach Osprey jak i w necie oraz zdjęć przedstawiających maszyny JG.53 (tutaj podziękowanie do Her Kuby za podesłanie jeszcze jednego schematu i wyjaśnienie kilku wątpliwości w doborze malowania).
Malowanie wykonałem pędzlem akrylami i lakierami Agamy - i tutaj miałem pierwsze rozczarowanie: RLM 78 był jakby zsiadnięty - próby ratowania wszelkimi dostępnymi metodami dały mi tylko tyle, że udało się pomalować ten model (przed kolejnym czeka mnie zakup nowej butelczyny). Trochę mnie to zastanawia, bo w tym samym czasie podobnie szlag mi trafił RLM 76 przy malowaniu Fokkera D.XXI - czyżby jakaś "lewa" partia?
Wash zrobiłem z zastosowaniem markera Gunze w kolorach (kolejno): czarny, beżowy i burn iron.
Kalkomanie to mieszanka: krzyże i swastyka to oryginały JO-HAN'a, godło i trójkąty są z Hobby Bossa, a oznaczenie samolotu pochodzi z zestawu dodawanego przez KAGERO do monografii. Podczas nakładania zostały lekko wsparte Mr. Mark Softer.
Ślady eksploatacji celowo ograniczyłem praktycznie do samych okopceń, bo jaku już wcześniej pisałem samoloty zostały przemalowane w lutym 1942 i przez dwa m-ce nie bardzo miały możliwość się skutecznie poobijać. Zdjęcia z monografii KAGERO, MILITARIA i opracowań OSPREY'a także przedstawiają samoloty umorusane, ale nie poobijane. Okopcenia nanosiłem metodą suchego pędzla - mieszanka „gun metal” i rdzawego (Humbrol 53 i 70).
Z modelu jestem nawet zadowolony - sklejanie i malowanie przebiegało całkiem sprawnie (nie licząc przygody z RLM 78), a i efekt końcowy chyba nie jest tragiczny (ostatnia, prezentowana na forum 109 otrzymała miano "kasztana") - tak czy siak oceńcie sami.
). Ale zważywszy, że Jo-Han to dość leciwy "exotic", końcowy efekt niezły. Wprawdzie twoje umiejętności "pędzlowania" są powszechnie znane (i uznane), to mimo wszystko cieszę się z twoich prób przejścia na aero. Choć oczywiście wielu może ci pozazdrościć opanowania metod klasycznych. Troszkę przeszkadza mi przesunięcie koloru na krzyżach i chyba trochę zbyt jasne opony. Muszę się rozejrzeć z czymś ciekawym z maltańskiej menażerii 
