"Bonzo"| scratch | 1/32

[klajus]

Świetne! Zazdroszczę umiejętności i warsztatu.
BTW - masz tam jakieś niemieckie rejestracje DN?

[Marcin_Matejko]

No ten Unimog to nie przeciętniak, a betoniarka jak żywa. Mój teść, budowlaniec, na pewno znalazł by dla niej zastosowanie
Blachy na drzwiach to pamiątki mojego taty i brata

[Marcin_Matejko]

Miałem to zrobić wcześniej ale brak czasu
Tak więc dalsza część, części trzeciej

Silnik nabiera kształtów, zdobywając kolejne elementy.


Chłodnica czołowa powstanie z tej blaszki, wyciągniętej z kineskopowego telewizora.


Nakleiłem ja na 2mm płytkę polistyrenu.


Wywierciłem otworki na wylot wiertłem 0.4mm, i dokleiłem elementy obudowy.


Silnik otrzymał głowice, pokrywę zaworów oraz ramę nośną. Kształt ramy był moim pomysłem bo nie miałem żadnej foty oryginału.



Sprawdziłem jak silnik pasuje do modelu.


Oraz czy osłona będzie pasować



Następnie przykleiłem chłodnicę, aparaty zapłonowe, wykonałem kolektor ssący wraz gaźnikiem, oraz parę innych drobnostek.



Ponownie sprawdziłem czy wszytko gra.


Byłem zadowolony z osiągniętych postępów.


Ale jeszcze raz sprawdziłem czy wszystko pasuje


W międzyczasie wyklepałem z duralu śmigło, niestety żadne zdjęcie z tych prac się nie zachowało Przez przypadek je skasowałem
Ale generalnie wygląda ono tak, tymczasowo zamocowane do całości:




Postanowiłem dorobi kolektor wydechowy, powstał z polistyrenowych pręcików.


Dopasowałem go do otworów w głowicy silnika.


Ostatecznie, po długiej bitwie z własnymi myślami, doszedłem do wniosku że jednak warto z jednej strony silnik odsłonić, więc wyciąłem jeden panel pokrywy silnika.



Dodałem jeszcze kilka przewodów instalacji wodnej.


I zmieniłem kształt ramy silnika, gdyż zupełnie nieoczekiwanie odkryłem zdjęcie Bonzo bez osłon silnika w książce Hirscha. Książka leżała cały czas na półce, a ja sierota szukałem tej fotki wszędzie tylko nie tam
Okazało się że rama ma nieco inny kształt, niestety fotografia jest słabej jakości i nie mogłem wyłowić więcej szczegółów.
Ale zrobiłem coś na kształt tej ze zdjęcia.



W następnej części pokaże to co zaczęło się dziać w kabinie pilota

[MWALLO]

Piękna robota, są jeszcze na świecie prawdziwi modelarze... Tak trzymaj!!

[waran]

Produkcja Twoich śmigieł -rewlacja tak trzymaj
pozdrawiam
Mietek IPMS Silesia

[shivadog]

Wygląda to świetnie, już nie mogę się doczekać dalszego ciągu.

[spiton]

Jedyne co nie budzi mojego entuzjazmu to sam samolot ,-)).
A Twoja robota piękna !!

[siara1939]

Mistrzowski warsztat. Tyle.

[Aleksander]

Niesamowite modelarstwo! Podziwiam wątek z wielką przyjemnością - tworzenie modeli "z niczego" jest na prawdę sztuką!

[jaros]

Coś pięknego. Prawdziwa modelarska uczta! Możesz podać - oczywiście w przybliżeniu - ile zajęły Ci kolejne etapy?

dzięki

[Marcin_Matejko]

W zasadzie to wszystko zbudowałem w dwa miesiące, na początku listopada model był przygotowany do malowania.
Model pomalowałem i niestety przy werniksowaniu lakierem ZeroPaints pomarszczyły się kalki .
Później model wrzuciłem rozgoryczony do pudła, bo żal było mi go rozdeptać i wyrzucić do kosza.
dwa tygodnie temu wydobyłem go z czeluści przechowalni, i walczę dalej, jestem dobrej myśli.
Będzie ukończony na Bytom

[Axel1st]

Podziwiam. Prawdziwe, klasyczne modelarstwo przeciwstawiające się łatwiźnie współczesnego do bólu skomercjalizowanego modelarstwa. Z wypiekami obserwuję

[rollingstones]

zachwyca mnie lekkość twej relacji - wydaje się jak by to było takie proste. Brawo - z olbrzymia przyjemnością obejrzę w Bytomiu Bonza

[Marcin_Matejko]

Dziękuje Wam za uznanie, jest mi bardzo miło że doceniacie moje zaangażowanie włożone w zlepienie tego gluta

Budowa modeli od podstaw nie jest trudna, co prawda trzeba mieć trochę doświadczenia z modelami komercyjnymi no i spore zacięcie. Ale uzyskany efekt wcale nie musi być gorszy od jakości którą prezentują zestawy. Co prawda trzeba sobie zadać pytanie czy budowa modelu od podstaw jest nam potrzebna w natłoku wspaniałych modeli na rynku. Ja do tego podchodzę zdroworozsądkowo, po prostu jak model jest na rynku to go kupuję i sklejam. Jeśli są do niego akcesoria to je kupuję i wklejam gdzie trzeba. Zasada wyboru jest dla mnie prosta jak coś mi się podoba to chcę to mieć i skleić, ale czasem okazuje się że coś mi się podoba i tego nie ma, wtedy sięgam po płytki polistyrenu i rzeźbię. Ale chętnie uzupełniam modele wykonane od podstaw komercyjnymi pomocami typu kalkomanie,maski, blachy czy żywice. Takie dodatki ułatwiają pracę i poprawiają efekt końcowy. Ogólnie kieruję się zasadą, jeśli coś jest i mogę to kupić to kupuję, bo kupuję swój czas, którego jak większość młodych polaków nie mam zbyt wiele dla siebie.
Drugą stroną medalu jest to że często kupując modele sięgam po zestawy na które większość modelarzy obecnie nie rzuciła by okiem. A raczej na pewno po otwarciu pudełka zakwalifikowała by go na śmietnik, a nie do sklejenia. Chętnie buduję modele z czasów kiedy modelarstwo plastikowe miało inny wymiar, były to czasy mojego dzieciństwa, i modele z tamtych czasów możecie zobaczyć w temacie Vintage PRL. Ale lubię tym pozornie nieciekawym zestawom nadawać nowy charakter, wydobywając na światło dzienne ich ukryty potencjał. Oczywiście takie działanie jest bezsensowne w konfrontacji z nową technologią , więc nie ulepszam Spifa z Froga do standardu Spifa z Tamki. Bo to byłby nonsens, marnowanie czasu, ale jeśli jest to model pięknej przedwojennej wyścigówki, wydany w latach siedemdziesiątych, i w zasadzie nie doczekał się później wznowień. Taki model jest unikatem dla mnie bardzo interesującym, nie dosyć że mnie wyścigówki intrygują to jeszcze jest niepospolity bo ciężko go wypatrzyć sklejonego na wystawach, czyli coś dla mnie.
Lubię podziwiać doskonale sklejone nowoczesne modele, ale są dosyć pospolite, na przykład Spif z Tamki w 32ce, na wystawach jest ich pęczki. Ale z wielką uwagą patrzę na modele których autorzy włożyli ogrom pracy aby z pozoru nieciekawy i zapomniany model tak wykonać aby wyglądał równie świeżo i nienagannie co nowa technika. Tych modelarzy najbardziej podziwiam i z taki modelarstwem najbardziej się identyfikuję. W Polsce takich modelarzy nie brakuje co widzę kiedy przeglądam te forum, i widzę że jeszcze wiele muszę się o modelarstwie nauczyć
A modele od podstaw są dla mnie uzupełnieniem kolekcji

Napęd Bonzo, silnik Curtis D12, inspiracja konstruktorów Rolsa podczas projektowania pierwszej jednostki typu Merlin.

[Marcin_Matejko]

Jak już wspomniałem, cała relacja nie jest umieszczana przeze mnie na bieżąco w trakcie budowy modelu, bo sam model jest już w zaawansowanym stadium budowy. A ponieważ mam teraz wolna chwilkę, chciałbym umieścić kolejną porcję zdjęć.
Więc cześć kolejna: wnętrze kabiny pilota.

Powstało w oparciu o rysunki które otrzymałem o kolegi modelarza za morza, niestety nie mogę ich opublikować, taka obietnica (ale dla chętnych będą do wglądu w dokumentacji modelu) Głównym budulcem całego wyposażenia były profile Plastructa i Evergren oraz płytki polistyrenu wspomagane blaszkami drucikami i czym tam się dało i nadało.


Ponieważ panel tablicy przyrządów był wykonany w oryginale z aluminiowej blachy,poszedłem tym tropem, i zastosowałem podobne rozwiązane w modelu.


Sama konstrukcja kadłuba samolotu była bardzo prosta, więc zbudowanie jej w modelu również nie było trudne.
Całe wnętrze pokryłem farba koloru piaskowego, w moim zamyśle coś w rodzaju koloru płótna, gdyż kadłub był nim pokryty.


Następnie wykonałem imitację przesączeń i prześwitów czerwonej farby przez impregnowane płótno. Zastosowałem farbkę czerwoną ze stajni Humbrola, która stosunkowo wolno schnie i można z nią eksperymentować. Efekt jaki osiągnąłem nie do końca mnie zadowala ale to był eksperyment, i stwierdziłem że jest do przyjęcia. Pozostałe elementy wnętrza wykonałem w oparciu o wspomniane wcześniej rysunki. Pomalowałem je na czarno, błyszczącą Gunze, lub innymi właściwymi dla danego elementu kolorami.








Przyszedł czas na zamknięcie kadłuba, upewniłem się że w środku nie została, jakaś rękawiczka, skalpel czy pęseta. Posmarowałem miejsca łączenia klejem, ścisnąłem i gotowe.


Teraz będzie czas na montaż pozostałych elementów