Witam,
Mam przyjemność zaprezentować Szanownemu Koleżeństwu mój pierwszy model ukończony w ramach jakiegokolwiek konkursu
Co by nieco się wyróznić z tego bojowego tłumu przezntuję samolot jak najbardziej pokojowy (ostatnie lata śłużby samoloty te pełniły działając na rzecz ONZ w Afryce).
Tym wybrańcem jest jeden z najładnieszych (moim zdaniem) pasażerów: Sud Aviation SE.210 Caravelle III. Model w barwach SWISSAIR w sakli 1/100 wykonałem z zestawu Revella.
Rys historycznySE 210 Caravelle był pierwszym samolotem odrzutowym średniego i krótkiego zasięgu, produkowanym przez francuską firmę Sud Aviation (począwszy od 1955). Caravelle jest powszechnie uważany za pierwszy naprawdę udany projekt samolotu odrzutowego, (pierwszy wprowadzony do służby De Havilland Comet został wycofany z powodu poważnych problemów wytrzymałościowych kadłuba. Caravelle okazał się jednym z najbardziej udanych odrzutowców tamtych lat, był sprzedawany w całej Europie, a nawet w Stanach Zjednoczonych.
Swissair otrzymał swojego pierwszego Caravelle w 1960 roku (pierwszy egzemplarz został wydzierżawiony od SAS). W sumie w barwach Swissair osiem samolotów Caravelle zastąpiło na trasach krótkodystansowych stosowane do tej pory samoloty tłokowe i turbośmigłowe. Wraz z DC-8, Caravelle wprowadziło Swissair w erę odrzutową.
Przedstawiony przez ze mnie HB-ICU należy do wersji Caravelle III powstałej w wyniku poprawienia parametrów silników Avon. Pierwszy lot tak zmodyfikowana Caravelel wykonała 30 grudnia 1959 r., pierwsze egzemplarze trafiły do służby w Alitalia w kwietniu 1960 roku. Caravelle III napędzany był silnikiem Rolls-Royce Avon RA-29 / 3 Mk.527 i RA-29 / 3 Mk.527B. Seria III była najlepiej sprzedającym się Caravelle (zbudowano 78 egzemplarzy). Spośród 32 samolotów serii I, 31 zostało przebudowane do standardu serii III. Caravelle III była stosowana przez Air Inter, Air France, Swissair, Alitalia, SAS i Royal Air Maroc.
HB-ICU (nazwa własna
Aargau) to 123 wyprodukowany samolot Caravelle. Służbę w Swissair pełnił w od 19.04.1962 do 20.10.1970. W 1971 został sprzedany do belgijskich linii lotniczych Sobelair gdzie latał ze znakami OO-SBQ, następnie już jako F-BUFH nosił barwy Catair i Aerotour. Ostatecznie został sprzedany do Zairu, gdzie służył w liniach Inter-Fret jak o 9Q-CZL. Żywota dokonał w 1986 roku.
Budowa modeluRealację z budowy można prześłedzic w wątku:
viewtopic.php?f=238&t=13274. Model wymaga całkiem sporego zaangażowania szpachli i materiałów ściernych. W standardzie nie ma elementów przeźroczystych, dlatego w tej roli zastosowałem klej Revella do elementów przeźroczystych
Contacta Clear. Model malowany techniką mieszaną: aerograf + akryle Agamy (biały) i Pactry (czerwony). W prawdzie pierwsze malowanie srebrnym to także był aerograf + akryl Agamy, ale wtopa ze zdzieraniem lakieru przez taśmę maskującą spowodowała zastosowanie starego duetu pędzel + Humbroll 11. Całość pokryta lakierem akrylowym Agamy. Kalki producenta (i tutaj kolejna niespodzianka: kalki w polskiej edycji jakościowo wyraźnie się różnią od "zachodnich" edycji tego modelu - miałem możliwość empirycznie się o tym przekonać - część kalek z mojego modelu uległa uszkodzeniu i została zastąpiona kalkami przesłanymi przez Grzegorza2107). Kali zostały "wsparte" przez Mr. Mark Softer. Delikatny wash wykonałem przy pomocy
Neurtal Wash'a MIG'a. Czarne pasy na skrzydle malowane Humbrolem 33.
Na początek drobne nawiązanie do tamtych lat...I już "normalnie":