Zamierzam zbudować 2 Corsairy i to dokładnie w tej samej wersji F4U-1A. Pierwszy to świetny model firmy Tamiya, bez wątpienia najlepszy w 1/72:
Wyprasek nie będę pokazywał, to znany i dość popularny model Corsaira. Można go spotkać także pudełkowanego jako "Bird Cage" oraz F4U-1D.
Drugi zestaw jest znacznie starszy, to Heller pakowany przez czeski Smer. A w zasadzie czechosłowacki, bo nabyłem go gdzieś na przełomie lat 80/90ych ubiegłego wieku. Wygląda ubogo (szczególnie przy modelu firmy Tamiya heh), wypukłe linie, mało detali (np w ogóle brak podwieszeń). Z plusów to fajnie odtworzona płócienna faktura skrzydeł i cieńkie, przezroczyste szkło kabiny. Wątpie aby ktoś był tak szalony żeby go obecnie składać, także inbox dla ciekawych:
Jak widać kalki są strasznie pożółkłe i nie nadają się do zastosowania.
Plan na wykonanie mam taki:
1) Tamaję zrobię pudełkowo, ale bardziej "na serio", z washem i śladami użytkowania. Malowanie będzie pudełkowe Kepforda "29".
2) Smer/Heller wykończę vintagowo. Nie zamierzam kupować jakiś kalkomanii aftermarketowych (kosztujących z reguły więcej niż ten cały model) i wykorzystam jedno z malowań z modelu firmy Tamiya. Prawdopodobnie VMF-111 "Devil Dogs" z licznymi oznaczeniami bombek na burcie. Oprócz kalek Tamiya ma sporo alternatywnych i zbędnych części w swoich wypraskach. Wykorzystam je do drobnego upgrejdu Hellera. Z tego co zauważyłem na pewno da się użyć: bomba z zaczepem, śmigło, kółko ogonowe z hakiem, maszty antenowe... Dodatkowo podział technologiczny w Hellerze zaprasza do zrobienia skrzydeł w pozycji złozonej, co też uczynię, przynajmniej z jednym skrzydłem (prawym). Zastanawiałem się także nad zrobieniem z Hellera F4U-1D (W Tamai są rakiety i dwa zbiorniki z podwieszeniami oraz osłona kabiny do tej wersji), ale nie mam kalek...
Tutaj malowania i kalki Tamiya:
Taka symultaniczna budowa niemal identycznego samolotu ma swój cel. Ciekawi mnie porównanie wykonania zestawu serio (oczywiście na moim poziomie) vs vintage, zarówno jeśli idzie o efekt końcowy, jak i czas/pracochłonność każdego z tych modeli.
Nie mam złudzeń co do jakości i braków merytorycznych Smera/Hellera, ale konsekwentnie buduję starocie i nawet jest to na swój sposób zabawne, ma swój urok! 
Oczywiście, do tego niezbędne jest zachowanie zdrowego, rozsądnego dystansu, zarówno do materiału wyjściowego jak i efektu końcowego... 
Np nie budowałem w żadnym dotąd fabrycznym modelu lepszego kokpitu! Szczerze powiedziwaszy nie potrafię wychwycić rażących uchybień, wymagających poprawy. Zastanawiam się co prawda czy samolot Kepforda miał dolne okienko albo czy na natarciu prawego skrzydła miał przerywacz (czy jak się nazywa ta wypustka na natarciu), ale jak wychwyciłeś jakieś mankanenty tego modelu wymagające korekty, to byłbym wdzięczny jak się podzielisz.