Jeszcze raz dzięki wszystkim za ciekawe rady i sugestie zastosowania różnych patentów. No i także za konstruktywne podejście, bo po zaprezentowaniu Albatrosa trochę obawiałem się reakcji typu „daj sobie spokój z tym sportem kolego”
Wszystkich patentów na raz wykorzystać się nie da, bo jak już parę osób zauważyło każdy ma jakiś swój. Niemniej korzystając z owoców dyskusji podjąłem trud działania. W ogóle to od nadmiaru wiedzy chemicznej i innej to już mi się twardy dysk przepala
(potez – respekt; jesteś chemikiem?). Zdjąłem farbę, podkład i ruszyłem do boju. Po kilku zabiegach sprawy mają się następująco:
Zdjęcia są kiepskie, bo nie mam dobrego oświetlenia, ale co-nieco na nich widać… Jutro w warsztacie umieszczę znacznie lepsze.
Grzbietem zająłem się tylko na odcinku bliższym ogona. Tamten kawałek jest już na potrzeby próby pociągnięty surfacerem oraz dwoma warstwami brązowego akrylu.
Dół przejechałem cały, choć najdokładniej też w tylnej części. I tutaj też podkład + brąz dla testu jak wyszło. Dół był zmasakrowany po prostu
Nadal jest tam kilka takich wąziutkich, ale głębokich i o ostrych krawędziach dziur. Jakbym w plastik wbił skalpel albo coś, a sobie czegoś takiego nie przypominam. Nie wiem skąd się one tam wzięły, ale są
rollingstones napisał(a):NIe martw się- ja mam te same problemy - fajny wątek założyłeś bo i sam się dowiedziałem o kilku rzeczach. Ja ostatnio używam Magic sculpa - łatwo i bezpiecznie się nakłada punktowo i fajnie obrabia po wyschnięciu
Przy okazji pozbyłem się wzierników oraz wzmocnienia, bo jak wspominałem mam na ich miejsce blachy.
Wiem, że „prawie” robi różnicę, ale jest jakby… prawie… Cudów nie ma, ale jest na pewno lepiej niż było, a będzie jeszcze lepiej.
Dobra, przenoszę się z rozważaniami do wątku „warsztat” i jadę z koksem.
ps
rollingstones napisał(a):NIe martw się- ja mam te same problemy - fajny wątek założyłeś bo i sam się dowiedziałem o kilku rzeczach.
Dzięki za słowa otuchy, ale jak odwiedziłem z ciekawości Twojego bloga to chyba jednak nadmierna kurtuazja i skromność z Twojej strony
.
. Przy takim modelu jest tyle do zrobienia, można, czekając na wyschnięcie kleju czy szpachli zająć się czymś innym. Zdarza mi się, że drobne ubytki zalewam klejem, ale szlifowanie robię po kilku dniach a w tym czasie dłubię coś innego. Klej CA, co prawda szybciej twardnieje, ale jest twardszy od podłoża i przez to jest trudniejszy do zeszlifowania.
do perfekcji dochodzi się dłuuugą i krętą drogą. 
