W kolejnej edycji zabawy pt. ”Zróbmy sobie czołg” ofiarą padnie tytułowy nieszczęśnik.
Na wstępie mała prezentacja przedmiotu zabawy:
Jak do tej pory w tej skali dostępny był jedynie żywiczny zestaw „ARMO” : leciwy i toporny, szczęśliwie w ubiegłym roku dalekowschodni producent uraczył nas swoim nowym produktem.
Wewnątrz pudełka znajdujemy dwie ramki z częściami:
...odlaną osobno wannę kadłuba:
... paski gąsienic , dwa arkusiki kalkomanii z oznakowaniem dla pięciu pojazdów oraz mikro blaszkę z osłonami kaemów:
Model jest świetnie zdetalowany a odwzorowanie nie budzi większych zastrzeżeń. Efekt psuje nieco fakt że wszystkie włazy jak i peryskopy wykonane zostały w pozycji zamkniętej. Sklejony bezpośrednio z pudła składa się ze względu na dopasowanie części i ich stosunkowo niedużą ilość bezproblemowo. Jest to zajęcie na jedno popołudnie.
Ja jednak postanowiłem utrudnić sobie życie i coś zepsuć tu i tam, w związku z tym ogarnąłem zestaw Argusowym wzrokiem i zacząłem dostrzegać pewne nieprawidłowości i niedoróbki o czym po kolei niżej.
Jedną z pierwszych rzeczy jaka rzuciła mi się w oczy to zestawowa lufa:
Niby wszystko śliczne i pieczołowicie odtworzone, jest tu nawet kaem i celownik, posiada natomiast dziwne zgrubienie na końcu lufy zupełnie nieprawdziwe
tak więc był to pierwszy element do wymiany. Do podmiany użyłem produktu RB :
Wydało mi się to zbyt skromną waloryzacją
w związku z czym postanowiłem podrążyć temat amtrack’ów. I tu nastąpiło pewne rozczarowanie: otóż po za popularnymi opracowaniami wydawnictw „Sqadron-Signal” i „Concord” traktującymi temat trochę pobieżnie i ogólnikowo sieś okazała się zadziwiająco mało zasobna w materiały fotograficze czy inną dokumentację dotyczącą tych niezwykłych pojazdów 
. Nie było rady trzeba było sięgnąć głębiej i zaopatrzyć się w konkretną literaturę przedmiotową:
Teraz mogłem ruszyć do dzieła!
Kolejna modyfikacja modelu polegała na uprzestrzennieniu uchwytów koła napinającego:
Prace zacząłem od odseparowania kół wykonanych jako jedna całość z tym elementem:
Następnie po podfrezowaniu od wewątrz wyciąłem otworki ulgowe:
Mała rzecz a cieszy!
Teraz wygląda to tak:
Co ciekawe – w modelu LVT-4 „Water Buffalo” tegoż produceta ten detal jest już właśnie tak wykonany! Czyżby wcześniej się nie dało czy nie chciało
?Teraz pod lupę trafiła wieża:
W pierwszej kolejności postanowiłem otworzyć właz ładowniczego:
Strop i ścianki wieży są bardo grube, dodatkowo pochylone, niestety rączka drgnęła i frezik o mało co nie przebił ścianki
. Szczypta szpachli i będzie jak nowe.W wieży występują dwa najbardziej krytyczne błędy zestawu
:
Pierwszy to zbyt gruby i zbyt wąski pierścień podstawy (czerwone kropki):
...a drugi to (zaznaczony zieloną strzałką) przeciągnięcie bocznych ścian wieży na ów pierścień.
Przez te ewidentne babole wieża robi się za wysoka i sprawia wrażenie wąskiej.
A tak to wygląda w realu:
Po wykonaniu nowego pierścienia wieża przybrała prawidłowy wygląd i proporcje. Przy okazji dokonałem też „otwarcia” włazu i peryskopów podcinając klapki i wklejając pod nie kawałek polistyrenu, wymieniłem też uchwyty zestawowe na druciane.
Kolejny detal który poddałem korekcie to „odchylacze strug wody” - czy jak to nazwać – polegało to na pocienieniu ich ścianek bo bez tego wyglądają nieprawdopodobnie masywnie
:
W oryginale była to cienka blacha:
Poprawioną części trzeba było też nieco cofnąć w stosunku do miejsca wklejenia sugerowanego przez producenta tak by uzyskać lukę między odbojnicą:
Sklejenie pozostałych elementów wydawało się formalnością.
Jednak niemiła niespodzianka czekała mnie przy gąsienicach. Otóż samo ich sklejenie to drobiazg, po założeniu okazuje się że bardzo ciasno przylegają do kół i są mocno napięte. Ku swemu przerażeniu spostrzegłem że zaczynają samoistnie pękać i to w kilku miejscach na raz
! Wybawieniem okazał się superglut – tworzywo z którego wykonano gąsienice klei on idealnie i to nawet – odziwo! - na styk 
! Jednak na wszelki wypadek gąsienice poprzyklejałem do każdego kółka. To był mój pierwszy tego typu przypadek z Deesami Dragona...Na chwilę obecną model wygląda tak:
C.d.n.
Pozdrawiam!
W rzeczy samej...
