No tak, kilka modeli czeka na dokończenie, ale postanowiłem powoli zabrać się za budowę T-34 z Trumpetera.
Już teraz chcę uprzedzić, że budowa będzie posuwała się dość wolno. Jest to związane z budową innych modeli, oraz z tego że model posiada całą masę błędów merytorycznych i uproszczeń, które trzeba poprawić.
Na początek dokumentacja, jaką się będę posiłkował:
- Instrukcja techniczna wojsk pancernych -czołg T-34/85M- opis i użytkowanie (wyd. MON);
- Sprawdzenie i ocena stanu technicznego czołgu T-34/85 (wyd. MON);
- W-2 Diesel (wyd. Machinoexport- Vsesojuznoje Objedinenije, SSSR Moskva)- katalog części;
- Podręcznik kierowcy-mechanika drugiej klasy z 1945r;
- T-34 mityczna broń (wyd. Armagedon);
- The T-34 russian battle tank (wyd. MBI);
- T-34- Model Fan Encyclopedia (wyd. Ajaks);
- T-34 (wyd. Rossagraph);
- T-34 (wyd. Broniekolekcja);
- Seria Tankomaster;
- T-34 in action (wyd. Squadron Signal);
- Własne oględziny i pomiary różnych T-34, znajdujących się głównie w Poznaniu oraz na terenie całego kraju;
- Internet;
Jak już wspomniałem wyżej model nie jest wolny od wad, co przy skali 1/16, w większości nie powinno mieć miejsca. Wiele detali jest uproszczonych i niezgodnych z rzeczywistością. Zdarzają się tutaj również wręcz kuriozalne błędy, co dotyczy np. radiostacji. W tej relacji będę krok po kroku przedstawiał co należy poprawić, aby wykonać w miarę poprawny model T-34/85 z fabryki 183. Mam również pewne plany co do głębokiej waloryzacji silnika i skrzyni biegów, ale o tym później.
Przy zdjęciach będę umieszczał podpisy aby było wiadomo skąd one pochodzą.
Koniec tego gadania, przechodzimy do rzeczy:
1. Na początek zmontowałem kadłub wraz z wnękami zawieszenia i zawieszeniem. Zaszpachlowałem linię łączenia tylnej płyty:
…oraz dwa włazy, których nigdy w T-34/85 nie było. Nie wiem skąd Trumpek je wytrzasnął:
Zawieszenie:
2. Ponieważ mój model będzie miał zdejmowaną płytę silnika, musiałem wykonać otwory we wnękach zawieszenia nr IV i V, bo producent je zaślepił:
Źródło: instrukcja montażu modelu
Tak to wygląda w rzeczywistości:
Źródło: „T-34 Mityczna broń”
3. Wyszpachlowany zadek, czekający na wyszlifowanie:
4. Dalej zabrałem się za wnęki zawieszenia i ścianki w przedziale bojowym. Zlikwidowałem wszystkie przewody i odciąłem tylne fragmenty ścianek, znajdujące się między wnękami zawieszenia nr III a ścianą działową kadłuba- coś takiego nigdy nie było stosowane.
Źródło: instrukcja montażu modelu
I jeszcze porównanie z rzeczywistością:
Źródło: „T-34 Mityczna broń”
5. Prawy mech. napinania i zawieszenie nr I:
6. Lewy mech. napinania wraz z zawieszeniem. Tutaj zamiast wklejać całą ścianę cz. E18 wraz z osłoną sprężyny, wkleiłem tylko samą osłonę, odcinając ją od reszty. Osłonę zaznaczyłem na czerwoną ramką:
Źródło: instrukcja montażu modelu
Nie wiedzieć czemu Trumpek sugeruje wklejenie całej ściany E18 i tym samym zaślepienie wnęki nad lewym błotnikiem obok stanowiska kierowcy. Natomiast w rzeczywistości była tam dziura:
Źródło: materiały własne
Ponadto producent źle rozmieścił tam elementy wyposażenia. W efekcie zabrakło miejsca dla przycisku startera elektrycznego, zaznaczonego na powyższym zdjęciu kółkiem.
Tak więc oprócz osłony sprężyny, reszta części E18 nadaje się, w najgorszym razie, do kosza, a w najlepszym do wtórnego przerobu.
7. Następnie wkleiłem pedały sprzęgła i hamulca, dźwignię ręcznej pompy ukł. paliwowego, lewą dźwignię kierowania oraz dźwignię zmiany biegów, którą uzupełniłem o cięgno mech. blokującego:
8. I ostatni element, czyli tablica światła dyżurnego, ze zmienionym mocowaniem:
Tablicę tą przytwierdziłem do wykonanych we własnym zakresie głowic mocujących sprężyny zawieszenia. Takie głowice będą znajdowały się na pozostałych wnękach.
To na razie tyle. Kolejne zdjęcia nie wiem kiedy będą, ale na pewno będą
