obcinanie igieł do strzykawek

[MIRO]

Robię tak z igłami od 1,5mm do 0,3mm.

Skąd bierzesz igły 0,3mm? W aptekach najcieńsze, jakie znalazłem to 0,45mm.

[Voltan]

Jak się ma cukrzyków w rodzinie, to można zdobyć. Igły do insuliny.

[tomtre]

Robię tak z igłami od 1,5mm do 0,3mm.

Skąd bierzesz igły 0,3mm? W aptekach najcieńsze, jakie znalazłem to 0,45mm.

Na allegro czasem są. Ale rzadko - trzeba polować.

[JanuszG]

Przelicznik jaki znalazłem jest publikowany przez IPMS w San Diego. Tutaj jest link na którym znajdziesz kalkulator i gotową tabelkę z popularnymi rozmiarami. Może ci się przyda.

http://www.ipmssd.org/Pages/ScaleConverter.htm

Pozdrawiam
Janusz

PS: Dla zaintersowanych polecam http://www.ipmsstockholm.org/colorchart ... charts.asp gdzie mozna znaleźć tabelki z proporcjami mieszania farb aby uzyskać autentyczny kolor. Niestety, nie udało mi się znaleźć versji w naszym języku.

[HK]

Kup sobie odpowiedni zestaw z tych, które co podlinkowałem:

Ja też polecam te rurki z Albion Alloys, są świetne. Najbardziej pasują mi te wykonane z materiału o nazwie "nickel silver". Wbrew pozorom nie ma to nic wspólnego ze srebrem. To też mosiądz tylko z domieszką niklu. Mają połyskliwy, srebrzysty kolor, wg. mnie lepszy niż stalowe igły lekarskie. No i fakt, są znacznie łatwiejsze w obróbce.
Przy okazji, podzielę się metodą na wykonanie krótkich odcinków (praktycznie krążków) z takiej rurki. Nacinam przy pomocy pilnika odcinek rurki, tak krótki jak się da, ale na tyle długi, żeby w miare wygodnie nim operować. W praktyce - 1 - 1.5 mm długości. Łamię rurkę w miejscu nacięcia, oczywiście mam tam zadzior, no i odcinek nadal jest za długi. Nawlekam ten kawałek na drucik o średnicy takiej samej, lub nieco mniejszej niz wewnętrzna średnica rurki (łątwiej go nawlec i przesuwać po drucie). Zadzior jest po stronie wolnego końca drutu. Łapię jedną ręką za drut i przystawiam koniec do wirującej tarczki minini szlifierki. Drugą ręką uzbrojoną w pensetę przysuwam i przyciskam "koralik" do tarczy. Penseta obejmuje drut, nie rurkę. Kawałek nie ucieka mi na boki, może się obracać na drucie, a tarcza go szlifuje razem z drucianym rdzeniem. Otwór w rurce się nie zatyka, bo drut mu nie pozwala. Naciskiem pęsety mogę bardzo precyzyjnie regulować szybkość i zakres szlifowania. Da się zrobić nawet bardzo płaskie plasterki. Po zakończeniu operacji pozostają na drucie i nie ma ryzyka że nagle gdzieś znikną.