Lockheed PV-1 Ventura Revell 1/48

[radoslaw6363]

Pilot kolorem twarzy przypomina mi jednego gościa spod monopolowego. Może to jakiś daleki krewny ? Ale cała reszta wygląda na wykonaną bez pomocy alkoholu, podoba się i czekam na ciąg dalszy

[myszoskoczek]

Można by pokazać tego Kitty‘iego w galerii ?

Pozdrawiam Kuba

[CeCha]

Ale cała reszta wygląda na wykonaną bez pomocy alkoholu

Na ogół wspomagam się jedynie kawą...

myszoskoczek: Nie wiem, czy moje wypociny sprzed lat nadają się do galerii... ale proszę bardzo. Galeria tutaj.

Niestety w tym tygodniu nie miałem zbyt dużo czasu na klejenie. Udało mi się skończyć jedynie drugiego pilota.





Tutaj - w przeciwieństwie do jego kompana z kokpitu - jestem szczególnie zadowolony z gogli. Wyszły mniej więcej tak, jak chciałem.

I szybka przymiarka do docelowego miejsca pobytu :





Mam nadzieję, że teraz facjata drugiego załoganta jest trochę bledsza niż kapitana, i nie będzie się nikomu kojarzyła z żadnym napojem wyskokowym . Ale nawet jak, no to cóż... nigdzie przecież nie jest powiedziane, że pilot pić nie może...

Do zobaczenia wkrótce.

[CeCha]

Witam ponownie.

Jako że piloci są już w komplecie, mogę wreszcie zabrać się za zamknięcie kadłuba.
Kokpit, dźwigar i komorę bombową wkleiłem na Super Glue w żelu.



Okienka wkleiłem również na Super Glue. O ile te z lewej burty pasowały idealnie, to na prawej stronie musiałem się trochę napocić.
Ale finalnie wyglądają ok.



Po wklejeniu kopułki astro zacząłem się zastanawiać, jak umieścić tam figurkę. Poprzednio myślałem o jakimś stołku czy podstawce. Ale wobec kompletnej pustki w kadłubie poszedłem na łatwiznę. Uciąłem kawałek kwadratowego profilu, oszlifowałem go i przykleiłem do prawej burty, robiąc coś w rodzaju stopnia. Do tego stopnia przykleiłem drugiego pilota.



Zielone plamy powstały po odręcznym zamalowaniu zarysowań na burcie - musiałem trochę zeszlifować stopień już po wklejeniu. Dla pewniejszego mocowania przykleiłem jeszcze prawą rękę figurki do połówki kadłuba.

Kadłub kleiłem za pomocą Super Glue w żelu. Posmarowałem najpierw krawędzie kokpitu, dźwigara i komory bombowej, a następnie złożyłem połówki razem. Gdy klej związał, pomagając sobie ostrzem skalpela, wprowadzałem klej w każdą szczelinę między połówkami. Dla pewności zalałem jeszcze połączenia rzadkim Super Glue.

Pasowanie wszystkich części - idealne.





Plan prac na następne dni:

- oszlifowanie połączeń i odtworzenie linii podziału,
- dorobienie zaczepu do powieszenia modelu (w sumie będą trzy zaczepy, dwa w skrzydłach i jeden w kadłubie),
- pomalowanie owiewki od wewnątrz i wklejenie jej do kadłuba,
- wklejenie pokryw zamykających wnękę kółka ogonowego,
- wklejenie świateł do lotów w szyku,
- przyklejenie części dziobowej,
- i przymierzenie się do wieżyczek strzeleckich.

Do zobaczenia niebawem.

[Siema]

Bardzo mi się podobają postępy prac

Nabieram coraz większej ochoty na ten model, do tego jeszcze Twoja opinia o składalności tego zestawu zachęca

Mała rada- może wiesz, a może nie, więc ostrzegę- nie wklejaj owiewki kabiny na super glue. Potrafi czasem przy wysychaniu w zamkniętych miejscach jak kadłub właśnie nieprzyjemnie zaparować. O ile na zwykłym plastiku to nie problem, to na częściach przeźroczystych jest praktycznie nie do usunięcia bez nerwicy Ja tak zepsułem już jeden model i mam nauczkę
Polecam klej clear fix od Humbrola- nie paruje, nie matowi plastiku i do tego ma dość gęstą konsystencję i można z niego robić np. małe światełka czy reflektory.

[Voltan]

Dołączam się do rady, mam podobne doświadczenia. CA potrafi samymi oparami zmatowić oszklenie. Też zaopatrzyłem się w ten klej humbrola.

Czy w wieżyczce też będzie jakiś "figurant" ? Obaj piloci wyglądają świetnie.

[Moses]

Niestety z clearfixem mam złe doświdczenia. Słabo łapie i oszklenie potrafi odpaść. Osobiście zacząłem do oszklenia użuwać super rzadkiego kleju Tamki

[CeCha]

Siema, Voltan, Moses: Clearfix raczej odpada właśnie ze względu na słabą spoinę. Faktycznie rozwiązaniem może być Extra Thin.
Niemniej dziękuję za rady, pamiętam o tym, że CA może zmatowić oszklenie.

Relacji ciąg dalszy.
Jako że jest już sporo po północy, tekstu będzie mało, zdjęć trochę więcej.

Punkt pierwszy: oszlifowanie połączenia połówek kadłuba. Pilniki iglaki i papier ścierny. Żadna nowość.
Dla bezpieczeństwa zakleiłem taśmą kopułkę astro i okienka w kadłubie.
Wieżyczki strzeleckie włożone na sucho.











Punkt drugi: pokrywy wnęki kółka ogonowego.
Brakującą część dorobiłem z ramki wlewowej, a we wnęce podwozia wkleiłem trzy podpórki (fragmenty profili Plastructa) ustalające właściwe położenie pokryw w pozycji zamkniętej.













Punkt trzeci: sekcja nosowa.
Zacząłem od przeróbki Browningów - chodziło mi o możliwość wklejenia luf już po zmontowaniu i pomalowaniu całego modelu. Odciąłem lufy karabinów i nawierciłem otwory. Potem wkleiłem karabiny do połówek części nosowej kadłuba, ustalając je dodatkowo krótkimi poprzeczkami.









Po pomalowaniu połówek, skleiłem je ze sobą, wklejając dodatkowo dolną lawetę karabinów maszynowych.
Część przezroczysta jest włożona na sucho - ponieważ będzie pomalowana na inny kolor niż kadłub, wkleję ją na samym końcu. Odpadnie jedno maskowanie.







Punkt czwarty: światła do lotów w szyku.

Otwory w kadłubie poprawiłem wiertłem. Po pomalowaniu przykleiłem światła we właściwe miejsce.







Punkt piąty: przyklejenie części nosowej.
Kleiłem klejem Extra Thin firmy Tamiya.





I na razie tu się zatrzymuję.
Zgodnie z grafikiem z poprzedniego postu, teraz na warsztacie będzie zaczep do powieszenia modelu, oraz owiewka kabiny pilotów.

Pisałem już chyba kilka razy, ale się powtórzę. Zestaw - przynajmniej do tego momentu - jest genialnie spasowany, wszystko wchodzi na lekki wcisk. Sklejanie tego modelu to czysta przyjemność. Gdyby tylko ktoś wydał jakiś dodatek z wnętrzem kadłuba...

Zapraszam do oglądania.

[siara1939]

Podoba sie- ladne i czyste modelarstwo- takie lubie.

[CeCha]

siara1939: Dziękuję bardzo. Też takie lubię.

Po dość długiej przerwie dzień dobry wszystkim w nowym roku. Na pierwszy strzał idzie środkowy zaczep modelu.

Zrobiłem go z kawałka plastikowej rurki i igły lekarskiej. Po wywierceniu otworu wkleiłem go w kadłub - zostało tylko oszlifowanie. Chwilę zajęło mi ustalenie, gdzie te zaczepy powinny się znajdować - nie chciałem, żeby linki, na których będzie wisiał model, nie kolidowały z antenami. Środkowy zaczep umieściłem w kadłubie przed usterzeniem, lewy i prawy będą w skrzydłach, rzecz jasna. Wszystkie zaczepy będą zrobione w ten sam sposób.







I teraz - nie wiedzieć czemu - wziąłem się za górną wieżyczkę strzelecką.

Chciałem ją, w miarę moich skromnych możliwości, upodobnić do oryginału - przynajmniej to, co jest widoczne przez pleksiglasową osłonę. Ale po obejrzeniu mnóstwa zdjęć prawdziwej wieżyczki Martin 250 zorientowałem się, że to zadanie jest bardzo trudne - głównie ze względu na grubość tworzywa, z której została zrobiona. Nie bardzo uśmiechało mi się tłoczenie nowej osłony, z profili Plastructa, papieru, folii do kwiatków i żółtej taśmy Tamiya dorobiłem kilkanaście elementów, aby choć trochę zbliżyć się do rzeczywistości.

Przednia część wieżyczki. Dorobione boczne osłony, rolki podajników amunicji i mechanizm podnoszenia karabinów maszynowych.



Tylna część. Dorobiona podstawa celownika strzelca i urządzenie do sterowania wieżyczką.



Karabiny maszynowe Browning M2.



Jako że najwyraźniej nie jestem w stanie zrobić modelu prosto z pudła , nie wytrzymałem i nabyłem zestaw Eduarda 48721. Dzięki temu mogłem trochę podrasować lufy karabinów.



Osłony luf z blaszki zwijałem na wiertłach, lufy z igły lekarskiej 0,8mm, osłony karabinów z papieru nasączonego Super Glue.







Wszystkie części wieżyczki razem.



Wieżyczka złożona - na razie na sucho.





I przymiarka z górną kopułą.



I tu właśnie zauważyłem, że część jest pęknięta z lewej strony na dole... skąd to się wzięło? I co z tym dalej zrobić?
Nie wiem, czy można zamówić samą ramkę z częściami przezroczystymi... zobaczymy. Przymiarka do kadłuba pokaże, czy bardzo to będzie widoczne.

Malowanie. Gunze C351 (wieżyczka) i C214 (karabiny maszynowe), wash Citadel, otarcia i odpryski farby Gunze C218.



Wieżyczka już sklejona - dodatkowo dorobiłem szybkę celownika strzelca. Musiałem też delikatnie zeszlifować krawędź, żeby osłona weszła na swoje miejsce. Po złożeniu wszystkiego nie będzie tego widać, nie trzeba więc powtórnie malować.



Tu ujawniła się moja niekonsekwencja w działaniu. Po ostatniej przymiarce zdecydowałem, żeby umieścić karabiny maszynowe ciut wyżej. I tak zrobiłem. Ale nie wpadłem już na to, żeby jeszcze raz przymierzyć przezroczystą osłonę. Gdy założyłem ją po pomalowaniu wieżyczki, krawędź tej osłony delikatnie zdeformowała mi osłonę lewego karabinu - tą zrobioną z papieru. Nie wiem, czy ruszać to jeszcze, czy zostawić tak jak jest... prześpię się z tym problemem.

Patrzyłem tak na tą moją wieżyczkę, i doszedłem do wniosku, że czegoś mi w niej brakuje...

Amunicji .

Naboje wykonałem z drutu miedzianego 0,4mm zaostrzonego za pomocą wiertarki i dociętego za pomocą szablonu.





Zgrubienie imitujące łuskę zrobiłem za pomocą Super Glue - każdy drucik kilkakrotnie zanurzałem na tą samą głębokość w naczynku z klejem, i czekałem chwilę, aż wyschnie. Naczynko na klej to po prostu kawałek rurki - tej samej, której użyłem do zaczepów.



Do malowania przygotowałem listewkę z otworami - dzięki temu miałem ustaloną jednakową wysokość dla wszystkich elementów. Taśma Tamiya trzymała wszystko na miejscu.



Pociski pomalowałem najpierw Surfacerem 1200, a potem metalizerem Gunze C219.
Efekt końcowy:



Amunicja jest już gotowa. Teraz powstało pytanie, jak ją umieścić na miejscu?
Po przemyśleniu kilku koncepcji zdecydowałem się na poniższe rozwiązanie.

Z kawałka zwykłej kartki odciąłem wąski pasek, uformowałem go i nasączyłem Super Glue. Powstało coś na kształt prowadnicy.



Pomalowałem go na czarno (Citadel), i przy użyciu mikroskopijnych kropelek kleju zacząłem przyklejać naboje, jeden obok drugiego. Cały element przykleiłem roboczo do maty.



Po przyklejeniu wszystkich nabojów odciąłem kawałek starej kalkomanii - ma on za zadanie zamaskować granicę kolorów i imitować ogniwka taśmy amunicyjnej. Lepszy byłby pewnie kolor stalowy, ale nie znalazłem, niestety.



Po naklejeniu jej na właściwym miejscu potraktowałem ją jeszcze płynami Micro Set i Micro Sol, aby ładnie ułożyła się między nabojami. W sposób analogiczny wykonałem drugą taśmę.

Chwila prawdy:





Może lewa taśma powinna być ułożona trochę lepiej... ale generalnie jestem zadowolony z efektu.

Jeszcze z perspektywy strzelca:



Właśnie... strzelec...





Chyba czapkę trzeba będzie trochę podszlifować...





I jeszcze przymiarka do kadłuba:





Pęknięcie kopuły trochę widać... ale nie bardzo. Chyba zostawię tak jak jest.
Ech, jak pomyślę o dopasowywaniu i malowaniu kolejnego załoganta...

Następnym razem robię myśliwiec.

Do zobaczenia.

[Sherman]

Przy taśmie amunicyjnej odpadłem... Piękność i to jak prostymi środkami osiągnięta. Lubię oglądać takie rzeczy.

[myszoskoczek]

Jak dokładnie zaostrzyłeś te naboje ( są zaje.. ). Ty, jesteś, GENIUSZEM!!!

Pozdrawiam Kuba

[Aleksander]

Świetnie to wygląda! Precyzyjna robota, z super efektem! Kabina strzelecka wymiata!
Przy okazji - na zdjęciach, które pokazałeś wcześniej wygląda (ale mam nadzieję, że się mylę!), że przezroczysta osłona "nosa" jest wklejona odwrotnie...
Możesz rozwiać moje wątpliwości?

[Voltan]

Wszystko wygląda bardzo pięknie. Wieżyczka, a szczególnie naboje po prostu wymiata! Genialnie. Jeżeli strzelec będzie na podobnym poziomie co pilot to mi braknie słów...
Czekam na ciąg dalszy.

[Siema]

Amunicja jest jak oryginał- zabójcza! Świetny warsztat