Spitfire Mk XVI LF E / Heller+scratch/ 1:72

[Marcin Witkowski]

Dzięki za... obłędne oceny ;)

Jadę dalej z nadrabianiem zaległości relacji. Niebawem pewnie zwolni do niespiesznego tempa samej pracy.

Stery postanowiłem wykonać wymyśloną przez siebie metodą, która pozwala uzyskać bardzo cienkie i trwałe krawędzie spływu. To, moim zdaniem, najbardziej, obok min. linii podziału, zdradzające skalę modelu elementy.
Metoda polega na wycięciu właściwego kształtu steru, czy lotki z blaszki - najlepiej mosiężnej, bo jest twardsza i sztywniejsza niż miedź czy aluminium, a następnie oklejenia jej plastikowymi płytkami. Tak by grubość powstałego w ten sposób "laminatu" była przynajmniej równa maksymalnej grubości tworzonego elementu. Następnie wystarczy tylko nadać części właściwy profil i fakturę.

Nad sterem poziomym pracę rozpocząłem jeszcze przed finalnym osadzeniem statecznika poziomego.


Ster robiłem w dwóch częściach, by łatwiej było je profilować, ale przed wykończeniem połączyłem je stosownym mostkiem. Trymery wykonane są z aluminium, a owiewki ich popychaczy z cienkiej blaszki miedzianej. Same popychacze pojawią się w późniejszym czasie. Zapewne dopiero po malowaniu, by nie zalać ich farbą. Imitacje przykrytych płótnem szwów zrobiłem z nakładanego igłą surfacera. Ten proces można kontrolować na wiele sposobów. Np. pędzelkiem zmywając nadmiar Thinnerem Gunze. Finalny efekt zapewne będzie można ocenić dopiero po malowaniu.


Tym samym sposobem wykonałem ster kierunku. Różnica polega na plastikowym trymerze.




Stery, jak widać, mają bolce (imitacja widocznych zawiasów) montażowe z drutu, więc można je dość łatwo do modelu przypasować.



Stery są osadzone w pozycji lekko wychylonej do skrętu w górę, w lewo.
Na ostatnim zdjęciu widoczny też popychacz steru kierunku. Będę go montował dopiero po malowaniu.

PS
Na ukończeniu mam celownik, więc może przy jego zdjęciach sięgnę po groszówkę. Duża będzie ;)

[Marcin Witkowski]

Tym razem obiecany celownik, który mam już gotowy do malowania. Zostało zrobienie dwóch szybek i daszka, który je łączy, a do tego soczewki. Ale to już po tym jak dostanie kolor. Na tą chwilę ma jakieś 27-28 części - trochę się w tym liczeniu pogubiłem.




Skończyłem też lotki. Wstępnie były wystrugane już dawno, ale brakowało im faktury i wycięć na zawiasy. Zrobiłem więc teraz imitację blach łączonych na zakładkę na górnych powierzchniach - razem z odkształceniami wynikającymi z eksploatacji (trudno to pokazać na zdjęciu), a na dolnych "prawie" zwykłe linie. Jedną z lotek musiałem wydłużyć o całe... 0,5mm, bo okazało się, że przestrzeń na lotkę w jednym skrzydle jest nieco większa niż w drugim, czego nie porównałem przy wycinaniu lotek - te były identyczne. Szczelina między lotką, a końcówką skrzydła była irytująco za duża. "Doklejkę" zrobiłem z blaszki, dzięki czemu udało się osiągnąć efekt schowanego we wnętrzu konstrukcji żeberka - jak w pierwowzorze. Będzie to widać, bo lotka będzie wychylona. Na zdjęciach widać jeszcze szpachlowaną krawędź, gdzie pokazały się jakieś mikro ubytki.



Przymiarka do skrzydła, na razie na taśmie, bez kołeczków mocujących i popychaczy.

[Marcin Witkowski]

Mimo, że w kabinie wiele widać nie będzie - głównie celownik i pilota, to drążek też będzie dostrzegalny. Pracuję nad nim.

[Aleksander]

"Cudeńka, Panie, cudeńka!"

[macias13_84]

Ha, wiedziałem że groszówka da radę doskonale pokazuje ile pracy potrzeba włożyć w te małe cudeńka

[Marcin Witkowski]

Dzięki!
A w ramach zapowiedzi tego nad czym obecnie siedzę...

[piotr dmitruk]

Gogle!

[siara1939]

Fajnie sie oglada takie warsztaty. Naprawde podoba mi sie dbalosc o detale. Kibicuje dalej.

[Murek]

Jak spieprzysz ten model malowaniem to.... wyślę Cię na stację badawczą na biegunie

[Marcin Witkowski]

Dzięki za propozycję. Rozważę ;)
To może Cię trochę szarpnąć, hahah

A na poważnie...
Temat wiatrochronu i owiewki postanowiłem potraktować podobnie jak chłodnice - czyli test możliwości jakie daje fototrawienie i jednocześnie próba sprawdzenia, czy to co podpowiada mi wyobraźnia jest możliwe do zrealizowania.
W tym przypadku postanowiłem to wykonać niemal tak jak to ma miejsce w pierwowzorze, czyli oszklenie zakute w metalowych ramach. Ponad to ramy wiatrochronu mają imitację śrub idealnie odpowiadającą temu co można obejrzeć na zdjęciach Spitfire'a. Są też wytrawione np. dysze spryskiwania szyb miksturą do odladzania. Zestaw pokazany powyżej jest wytrawiony w folii miedzianej grubości 0,06mm, w wielu miejscach podtrawianej do połowy, czyli grubość wynosi 3 setne milimetra ;)
Pierwszy wiatrochron nie udał mi się ze względu na... gapiostwo i brak przewidywania. Szybkę czołową, którą wyciąłem z czystego krążka, jaki pakują do większych zestawów płyt CD/DVD, kilka razy chwyciłem pęsetą, co wystarczyło by ją porysować. Nie dała się ani wypolerować, ani drobne rysy nie zniknęły przy próbie lakierowania. Z drugim jak na razie idzie lepiej. Boczne szybki wiatrochronu - te z kliszy, najpierw zasłoniłem wyciętymi od szablonu maskami z taśmy scotcha, z obu stron, a następnie wyciąłem i wklejałem w jeszcze niezagięty, ale już pomalowany na czarno od wewnątrz wiatrochron. Na wklejone szybki naklejałem ramki wewnętrzne. To one są ultra-delikatne, bo strawione do połowy, tak by zostały łebki śrub. Pancerną szybkę czołową, wraz z imitacjami bocznego okucia wypiłowałem z kawałka pleksi o grubości 1mm. Dodatkowo od maski zrobiłem jej frez, tak by w ramę wtopiła się na około 0,1mm by uzyskać efekt licowania z ramą. Szybkę tym razem zamaskowałem analogicznie jak szybki boczne, a po wklejeniu pomalowałem na czarno. Wewnętrzną ramę stanowi element wytrawiony z nieco grubszej blaszki mosiężnej - 0,1mm. Następnie wiatrochron zagiąłem, a na tamę od strony styku z owiewką nakleiłem zewnętrzną listwę, która kryje połączenie po zamknięciu owiewki.



Jak widać, jestem obecnie na dość kłopotliwym etapie wklejania szybek górnych. Podstawę lusterka zrobiłem przez zlutowanie dwóch mosiężnych blaszek i wypiłowanie do pożądanych kształtów.

A tu wspomniany nieudany i niedokończony wiatrochron, który odpadł z uwagi na porysowaną szybkę. Do przymiarek jednak się świetnie przydaje.

[Flacha]

Na to na bank jest jakaś jednostka chorobowa i to nie jedna.
Dla mnie pięknie

[Nacktgeboren]

Końcówki pęsety można oklejać taśmą maskującą Tamiyi - wtedy niczego nie porysuje. Pęseta robi się wtedy minimalnie mniej precyzyjna, ale jeśli odetnie się żyletką wszelkie odstające kawałki taśmy to wszystko jest w porządku. Blaszki piękne

[padrepadre]

A byłem pewien, że w życiu już wszystko widziałem.
Gratuluję talentu, model nawet na obecnym stadium prac, wygląda przepięknie!

[Marcin Witkowski]

Dzięki Panowie, za miłe słowa. Nawet sugerujące chorobę

Ernest, a Tobie podwójnie za tą sugestię/przypomnienie. Miałem już kiedyś oklejoną pęsetę przy jakimś działaniu. Tu by się to faktycznie sprawdziło świetnie. Ale zamaskowanie szybki przez klejeniem ram da o tyle lepszy efekt, że zabezpieczyło mi mechanicznie "szkło" w trakcie montażu i zabezpiecza też przed malowaniem. Mam tylko nadzieję, że na tyle dobrze, że na koniec nie będzie z rozczarowaniem.

[Marcin Witkowski]

Tym razem mała (1,5mm średnicy) zgadywanka