North American P-51 Mustang – amerykański jednosilnikowy myśliwiec okresu drugiej wojny światowej zaprojektowany na zlecenie RAF-u, produkowany w zakładach North American Aviation (NAA) w Stanach Zjednoczonych (zakłady w Kalifornii i Teksasie) oraz w znacznie mniejszej liczbie przez Commonwealth Aircraft Corporation w Australii. Używany był przez USA i ich sojuszników zarówno podczas drugiej wojny światowej, jak i wojny koreańskiej (jako samolot szturmowy). Udana konstrukcja z 1940 roku sprawiła, że ostatni projekt samolotu bojowego opartego na P-51 zamknięto dopiero w 1986 roku kończąc tym samym 46 lat rozwoju jednej konstrukcji. Obecnie wiele z tych maszyn znajduje się w rękach prywatnych. Latają one podczas pokazów i zawodów sportowych. Ogółem wyprodukowano 15-16 tys. mustangów.
Mustang i Polskie Siły Powietrzne
Pierwsze dwa Mustangi Mk. I trafiły do Eskadry B rozpoznawczego 309 Dywizjonu „Ziemi Czerwińskiej” 7 czerwca 1942. Gdy eskadra została w pełni przezbrojona, została skierowana na lotnisko Crail, skąd rozpoczęła loty bojowe polegające na prowadzeniu patroli rozpoznawczych nad Morzem Północnym, na wschód od Wielkiej Brytanii. Kpt. Jan Lewkowicz, który do tej pory latał na przestarzałych maszynach Westland Lysander, samowolnie przeleciał swoim mustangiem nad Norwegię, gdzie ostrzelał z broni pokładowej niemieckie stanowisko w pobliżu Stavanger. Ten wyczyn sprawił, że polskiemu pilotowi zlecono przedstawienie zoptymalizowanej trasy nad Norwegię, która następnie została zatwierdzona przez dowódcę AC-CO jako podstawa do opracowania instrukcji dla pozostałych dywizjonów AC-OC. W ten sposób zapoczątkowano niemal codzienne misje mustangów nad okupowaną Norwegią.
W marcu 1943 Mustangi Mk. I otrzymała Eskadra A Dywizjonu 309. W związku z tym w maju 1943 cały dywizjon 309 przekwalifikowano z rozpoznawczego na myśliwsko-rozpoznawczy i podporządkowano go Fighter Command, które włączyło go do 12 Grupy Myśliwskiej. 309 Dywizjon latał na Mustangach Mk. I aż do listopada 1944 (poza okresem od lutego do września 1944, gdy dywizjon działał jako szturmowy na samolotach Hawker Hurricane Mk. IIC i Mk. IV.
Myśliwskie samoloty Mustang Mk. III jako pierwszy w Polskich Siłach Zbrojnych otrzymał 13 marca 1944 316 Dywizjon Myśliwski „Warszawski” wchodzący w skład 150 Skrzydła Myśliwskiego. Przezbrajanie trwało do połowy kwietnia, a pierwszy lot bojowy na nowych maszynach wykonano 29 kwietnia, był to lot patrolowy wzdłuż wschodniego wybrzeża Wielkiej Brytanii. Do 26 marca zakończono natomiast trwające zaledwie 12 dni przezbrajanie na Mustangi Mk. III 133 Skrzydła Myśliwskiego, które tworzyły dwa polskie Dywizjony Myśliwskie: 306 „Toruński” oraz 315 „Dębliński” oraz angielski 129. Pierwsze zestrzelenia na mustangach Polacy odnieśli podczas lądowania w Normandii, zaś w czasie od 7 do 30 czerwca 133 skrzydło dowodzone przez mjr. Stanisława Skalskiego ustanowiło rekord zestrzeleń – 38, z czego tylko jednego dokonał angielski dywizjon.
Od 1 lipca 1944 przyporządkowany do Air Defence of Great Britain Dywizjon 316 został włączony w system „anti-diver” mający na celu zwalczanie pocisków V-1. 10 lipca włączono w niego również 133 Skrzydło. Aby jak najlepiej wykonywać te zadania, z samolotów zdemontowano zbędne wyposażenie oraz zmieniono kamuflaż na naturalny. Dodatkowo stosowano wówczas 150-oktanowe paliwo, które co prawda skracało resurs silnika, ale pozwalało osiągnąć 750 km/h w locie poziomym.
Począwszy od sierpnia 1944 roku spadła intensywność ataków przy użyciu V-1, co sprawiło, że dywizjony zaczęły wracać do poprzednich działań. W tym czasie 133 Skrzydło eskortowało bombowce 8 i 9 Floty Powietrznej USAAF podczas ich ataków na Rzeszę i okupowana Europę, osłaniało również desant pod Arnhem w ramach operacji Market-Garden. Istniał również projekt, aby wykorzystać 133 Skrzydło do osłony powstania warszawskiego, jednak nieudostępnienie lotnisk przez ZSRR sprawiło, że nie wykonano ani jednego takiego lotu.
Począwszy od 20 października 1944 Mustangi Mk. III zaczęły zastępować Mustangi Mk. I w Dywizjonie 309. Sprawiło to, że 11 grudnia 1944 ponownie przekwalifikowano jednostkę, tym razem na czysto myśliwską i zastąpiono nią 129 Dywizjon, sprawiając, że 133 Skrzydło RAF składało się wyłącznie z polskich dywizjonów.
W marcu 1945 w związku z odpalaniem V-1 z Heinkli He 111 H-22 wszystkie cztery polskie dywizjony wyposażone w Mustangi Mk. III ponownie przesunięto do systemu „anti-diver”. Jednak pod koniec wojny po raz kolejny powróciły one do osłaniania wypraw bombowych. Podczas jednej z nich, 9 kwietnia 1945 roku 133 Skrzydło zestrzeliło cztery odrzutowe Messerschmitty Me 262 bez strat własnych. Do innych ważnych misji 133 Skrzydła należały: nalot na cumujące w Świnoujściu niemieckie okręty 14 kwietnia 1945 oraz na Berghof i Berchtesgaden 25 kwietnia 1945 roku.
W międzyczasie 20 samolotów Mustang w wersjach Mk. IV i Mk. IVA otrzymał 303 Dywizjon Myśliwski „Kościuszkowski”.
Po wojnie, w dniach od 6 grudnia 1946 do 6 stycznia 1947 rozwiązano wszystkie pięć polskich dywizjonów wyposażonych w mustangi. Ogółem 80 Maszyn Mk. III oraz 20 Mk. IV i Mk. IVA przejęły składnice RAF-u, skąd następnie trafiły do USA.
http://pl.wikipedia.org/wiki/North_Amer ... ng_Mk._III
jestem pewien że można też przeczytać bardzo dużo książek na temat mustanga i jego użytkowników.
inspiracja:
zdjęcie z angielskimi opisami. nie moje:
film z epoki. sporo na nim widać co ujmuje mu w prestiżu
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=vGC9aYsRZlk[/youtube]
inbox z datą:
