Przejrzałem jeszcze swoje materiały i niestety nie znalazłem "czwartego" zdjęcia.
Znalazłem natomiast dwa inne, które mogą ciut powiększyć zamieszanie.

Oba najprawdpodobniej przedstawiają to samo lądowanie, kołpak śmigła w NMF (ew. srebrny?) oraz belki przy gwieździe na dolnej stronie płata - na pierwszej fotce widać część krajobrazu bez śniegu. Oznaczałoby to, że gwiazda z belkami niekoniecznie musiała się pojawić się na dolnej stronie płata podczas zimy.
Źródło: IJA & IJN Captured Aircraft, Kojinsha
Źródło: Military Aircraft 1993-11, DeltaCzytając podpisy pod fotkami, które zamieściłeś oraz przeglądając instrukcję kalkomanii MaxDecals można zaryzykować stwierdzenie, że TAIC7 na początku (koniec 1944 r., NAS Anacostia) latał z regulaminowymi stars'n'bars w 4 pozycjach (2 x kadłub i po jednym na obu powierzchniach płata).
Później zaczęto kombinować ze znakami domalowując hinomaru w miejscach okręgów z gwiazdami na kadłubie (zamieszczone dziś fotki).
Kolejnym etapem kombinacji mogło być pomalowanie kołpaka i żaluzji silnika na czerwono oraz usunięcie belek z górnej skrzydłowej gwiazdy (zimowe fotki z początku 1945 r.). Pod koniec 1945 roku wszędzie pojawiły się hinomaru (fota z Freeman Field, wrzesień 1945r.).
Aby było zabawniej już na kolejnych (również kolorowych) fotkach z wystawy sprzętu zdobycznego Wright Field Air Fair w październiku 1945 r.widać nadal w/w czerwone elementy, zmieniony znak na ogonie i pełną wersję amerykańskiego znaku na dolnej powierzchni prawego skrzydła.
Na deser jeszcze jedno foto (prawdopodobnie również z Wright Field Air Fair):

z
tej strony (uwaga, jak ktoś ma mało czasu lepiej niech nie klika...)