Spit Mk V Revell 1:72 oraz P 47D Revell 1:72, z pudła

[Hellcat1983]

W każdym razie teraz jestem tutaj.

[Darek Trzeciak]

Szczęśliwie... Przez nawiercenie element ten oderwał się od tylnej ściany fotela pilota i ścian kadłuba i spoczął we wnętrzu repliki.

Wiertło miało rację oderwany element powinien spocząć na wieki we wnętrzu "repliki". BTW Coś ta replika płaska od spodu

[RAV]

Coś ta replika płaska od spodu

Revell tak ma i gdyby nie to, to byłby bardzo fajnym zestawem (z kulfoniastym śmigłem można sobie dość łatwo poradzić).

[Hellcat1983]

Po ciężkiej pracy polegającej na maskowaniu, czego ja osobiście nie znoszę, doszedłem do tego miejsca. Wymalowany C 362 i C 363 Gunze z trójpaku. Górę pokryłem C 330 po uprzednim naniesieniu preshadingu czarnym. Uzyskałem bardzo subtelne cieniowanie, które jest mało dostrzegalne w soczewce aparatu, ale widoczne.

[Hellcat1983]

[Hellcat1983]

[Hellcat1983]

No i po nałożeniu kalek oraz niekompletnym weatheringu. Opis dotyczący osiągnięcia tego stadium budowy w relacji do poprzednich fotografii umieszczę niezwłocznie.

[Hellcat1983]

[Hellcat1983]

[Hellcat1983]

[Hellcat1983]

Model dla żartów pomalowany Revellem an oryginalnym rozcieńczalniku do akryli dla celów szkoleniowych i porównawczych.
W kolejności: jedna cienka warstwa Gunze 1200 mokre na mokre, następnie 2 warstwy Gunze clear gloss GX mokre na mokre i w końcu mix Revell 99 i 90 mokre na suche i czerwone akcenty Gunze. Zawerniksowane ponownie Gunze clear GX. Kalki Revella zmiękczane seterem Microscale i softenerem Gunze, bowiem w mojej ocenie setter Gunze analogicznie jak softener Microscale mają właściwość do przechodzenia przez lakier do miękkich struktur metalizerów akrylowych, które rozpuszczają. W każdym razie takie mam doświadczenia po ich stosowaniu na zawerniksowany clear glossem Gunze serii H Gunze metalizer rub n buff serii metalic 218 aluminium.

[Hellcat1983]

Kalki grube same się nie ułożyły na skutek chemii w czasie ich wysychania na granicy między ich wilgocią a suchością, gdy były plastyczne dociskałem narzędziem własnej konstrukcji wykonanym z łopaty śmigła modelu 1 : 72, obłą końcówką łopaty przytwierdzoną do rączki z ramki prowadziłem wzdłuż linii podziału blach, nity poodciskałem wykałaczką podobnie łopatę wykorzystałem do dociskania kalek na otworach inspekcyjnych. Niektóre otwory i wybrane panele po lakierze ale przed kalkami trysnąłem Alcaladami po zamaskowaniu płaszczyzn wokół. Później punktowo je zabezpieczyłem dodatkowo przed położeniem kalek. Wprawdzie złej baletnicy...rąbek u spódnicy, ale ten egzemplarz tego świetnego wypustu - jak na jakość w relacji do ceny była słaba. Spasowanie skrzydeł z kadłubem ujawniało szpary na dolnej powierzchni linii łączenia. Trzeba było mozolnie szpachlować CA i czyścić. Podobnie wypadło spasowanie klap podwozia. Z tego tytułu pozostały nieodwzorowane. Próby ponownego wydrapania ich kształtu na podwoziu nie powiodły się. Podobnie płetwa grzbietowa nie leżała dobrze na stateczniku który był znacząco przekrzywiony względem osi pionowej. Uchwycenie względnej geometrii tym razem nie było łatwe.

[Hellcat1983]

Biorąc jednak nakład sił i środków na model przyznam, że z rezultatu jestem bardzo zadowolony. Prace nad tym modelem ujawniły wyższość Alcalada nad "wodnymi" Revelami, ale ukazały również bardzo mocne strony tych ostatnich. Przy przedstawionym przeze mnie doborze chemii nie grozi żadna nawet najmniejsza interakcja warstw malarskich w tym co najistotniejsze nie ma żadnej interakcji z olejnymi czy enamel wasches. Pamiętać jednak trzeba że oryginalny Revell Thiner do serii farb enamel - tych w puszkach - jest tak silną chemią że w zasadzie rozpuszcza wszystkie przodujące marki farb i lakierów. Spokojnie bierze w każdym razie gunze serii H i C nie wiem jak się ma do GX. Problematyczne jest malowanie tymi metalizerami jakie wykorzystałem z uwagi na bardzo szybki czas ich schnięcia. Nie wybaczają błędów przy malowaniu aero jak na przykład farby enamel. Widać tez w wa warstwie strukturę farby w postaci drobinek metalizera. Prawdopodobnie przefiltrowanie mogłoby skutkować lepszą powłoką jeżeli chodzi o jej jednolitość oglądaną makroskopowo. Łatwo przemoczyć malowane miejsce a z drugiej strony łatwo o "smarka" wystrzelonego z aero bo szybko zapychają dysze. Dają jednak w mojej ocenie bardzo realistyczny odcień nieznacznie polerowanego aluminium w barwie białej. Alcalad daje większy połysk ale odcień jest jakby ciemniejszy, chociaż to pewnie zależy od bazy. Planuję położyć Alclaada na biały połysk zobaczymy. W moim odczuciu bowiem kładziony na szary daje coś jakby głębię różu lub fioletu.

[Hellcat1983]

I jeszcze jedno jeżeli chodzi o moje doświadczenie w porównaniu tych dwóch rodzajów marek farb. Na Alcladzie bardziej widać kalki Revella może dlatego że ich film jest matowy, zatem wysoki połysk nic tu nie pomaga. Na tym P 47 który buduję nieznacznie widać obrysy kalek, ale efekt jest znacznie lepszy niż na Alcaladzie, przynajmniej jeżeli chodzi o te właśnie kalki.

[Hellcat1983]

Osłona silnika pozbawiona skrzeli chłodnicy. Nie nadawały się do odrestaurowania, najbardziej nadlana część w zestawie. Owiewka i osłona kabiny po pracach z Proxonem i pastami polerskimi Tamya, doklejony celownik w środku a raczej jego imitacja. Karabiny z igieł do zastrzyków podobnie jak rurka Pitota. Maszt anteny wykonany od podstaw. Łopaty połamał mi synek toteż fragmenty okrągłe najbliżej wału śmigła odcięte i później spasowane przez drut z łopatami całość zestawiona z nowym wałem pozbawionym kołpaku śmigła. Czerwień lekko rozjaśniona C 327 później Vallejo model color suchym pędzlem. Pin wash olejny z czarnej Van Gogh na Talensowskim white spiricie wyłącznie w linie paneli inspekcyjnych lub eksploatacyjnych poza liniami podziału. Okopcenia na lufach czarna sucha pastela podobnie jak okopcenia z kolektorów.