"Japoński odrapaniec" - mit czy rzeczywistość?

[Jarek Gurgul]

...Nie bardzo tylko wiem jak to zinterpretować, czy fabrycznie malowane znaki były tak dalece lepszej jakości czy też po prostu na nie zwracała uwagę obsługa naziemna i cierpliwie je poprawiała.

Raczej głównie ta pierwsza opcja. Nawet Nakajima, która sporą część produkcji od 1942 roku wypuszczała do jednostek niemalowaną, hinomaru zawsze, porządnie jak Cesarz przykazał, malowała w fabryce.
Na przykład w monografii Ki-43 z AJ-Pressu (s.10-11) jest bardzo ciekawe zdjęcie hali montażowej, w której pokazano jakieś 16-17 prawie gotowych, 'srebrnych' Ki-43-II Otsu z regulaminowo namalowanymi hinomaru w sześciu pozycjach.

Jarek

[lodzianin]

Tak , Hinomaru były zawsze porządnie namalowane . Uszkodzenie ich , to byłaby przecież profanacja Majestatu Cesarskiego .

Mam osobne pytanie . Mianowicie - postanowiłem zabrać się porządnie za kolekcję swoich samolotów japońskich . I mam pytanie . Mianowicie , czy firmy Nakajima , Kawasaki , Kawanishi , Mitsubishi i Aichi miały jakieś swoje indywidualne wewnętrzne standardy i wytyczne zależne od danego produkowanego samolotu - a konkretnie , jak malowane były ich powierzchnie wnętrza , z którymi miała kontakt załoga i czy mogły się one różnić zależnie od serii produkcyjnej i numeru egzemplarza ?.
Zwłaszcza interesują mnie odpowiedniki przewidzianych przez Hasegawę farb Gunze serii C - Cockpit Color [ Nakajima ] i Cockpit Color [ Mitsubishi ] . Orientuję się dobrze , że zbliżony efekt , można by osiągnąć , mieszając w różnych proporcjach Pactry - US Interior Green [ zbliżony do koloru Nakajimy ] , British Interior Green [ zbliżony do koloru Mitsubishi ] i RLM 79 Sandbraun ( Kawasaki ) .

[lodzianin]

http://www.j-aircraft.com/research/otherres.htm