He 111E Monogram 1/48

[dareksommerfeld]

Witam.
Wielkie dzięki za życzenia zdrowia, kuruję się i mam wrażenie że z dnia na dzień jest coraz lepiej. Dzisiaj mam zamiar trochę popracować nad modelem

No i najważniejsze - 'zazdroszczę' Ci tej wielkiej gabloty, do której trafi model...

Gablota dopiero ma być zbudowana-koleżanka już została przekonana, tylko muszę poczekać aż będę mógł podnosić więcej niż butelka wody mineralnej.

Tego młodszego w jakiej konfiguracji planujesz zrobić?

Ciągle jeszcze się zastanawiam, ale najprawdopodobniej będzie to H-6 z nocnych nalotów na Wielką Brytanię. Bardzo spodobały mi się uciapane na czarno bomby podwieszone pod kałubem.

Poproszę jeszcze tylko o relację z budowy młodszego Heńka - byłaby mi wielce pomocna

Postaram się coś wrzucić, tylko zdaje się że będę musiał założyć nowy wątek. Model powstał ze szczątków jakie dostałem ongiś od kolegi, miał rozcięty kadłub, poodcinane klapy i lotki i to wszystko tak nieumiejętnie, że sporo pracy kosztowało doprowadzenie do jako takiego stanu.
Jeszcze raz dziękuję za miłe słowa.
Pozdrawiam Darek.

[dareksommerfeld]

Witam Wszystkich
powoli aczkolwiek skutecznie wracam do mojego ulubionego hobby.
Ostatnimi czasy nieco popracowałem nad podwoziem. Postep jest niewielki, ale zawsze to coś.
Ale dość gadania, zapraszam do oglądania obrazków:

Dorobiłem siłowniki podwozia głównego, Monogram pominął ten detal. Do ich zrobienia użyłem igieł lekarskich, brzegi pogrubiłem samoprzyleną taśmą aluminiową, a przewody wykonałem z cyny do lutowania o średnicy 0,25mm

W podporze wymieniłem zbyt grube wykrzyżowanie

Nowe mocowanie piast kół i przewody hamulcowe

a z przodu ucho do holowania

Siłownik będzie przymocowany do wspornika i do gniazda we wnęce podwozia

W pokrywach zrobiłem mocowania do mechanizmu zamykania osłon
Prace cały czas trwają, więc niedługo powinno pojawić się więcej nowości.
Pozdrawiam Darek

[bartek piękoś]

Ale czad! Piękne detale!

[dareksommerfeld]

Zmagań z podwoziem ciąg dalszy. Jako że zachciało mi się przebudować skrzydła i zrobić od nowa wneki podwozia głównego, taraz ponoszę tego konsekwencje. Nie dość że grzebnąłem się o 1mm na wymiarach wnęk, to jeszcze nie udało mi się zachować oryginalnej geometrii, więc podwozie pasowało inaczej:

Próba wciśnięcia zastrzałów kończyła się karykaturalnym ich wygięciem. Samo skrócenie też na niewiele by się zdało, ponieważ golenie ustawiłyby się pod złym kątem

Poskracałem gdzie się dało zastrzał klinujący i jakoś zaczeło grać

Pokusiłem sie o wpasowanie siłowników, i nawet powiem że jestem zadowolony. Oczywiście jeszcze trzeba ułożyc przewody hydrauliczne i podmalować to i owo, ale już widać światełko w tunelu


Miłego oglądania.
Pozdrawiam Darek

[dareksommerfeld]

Serialu (monologu?) ciąg dalszy.
W ramach odpoczynku po przygodach z podwoziem, postanowiłem, że pora powoli przymierzyć się do dokończenia elementów przezroczystych, zamknięcia kadłuba i malowania. Jako że owiewkę pilota miałem już wcześniej, teraz trzeba było wyprodukować bąbelek na nos.
Na począte rzut ogólny na warsztat do tłoczenia.

zawsze tłoczę kilka osłon, a później wybieram najlepszą

Niestety, czasami trafiają się i takie niespodzianki. Taka nierówność to efekt zbyt krótkiego elementu podpierającego formę do tłoczenia. Trochę zabrakło miejsca aby dobrze naciągnąć folię.

Wybrana osłona pasuje całkiem dobrze, wymaga jedynie odrobiny szlifowania.


Teraz czeka na mnie katorżnicza praca przy maskowaniu całej szklarni.
Miłego oglądania.
Pozdrawiam Darek

[Slash]

Oj tam monolog. Strasznie fajna robota. Bardzo miło móc po podglądać.

[shivadog]

Świetnie to wygląda.
Czy mógłbyś napisać parę słów jak wykonujesz te tłoczenia,
jak nagrzewasz folię, z czego kopyto itp?

[dareksommerfeld]

Tłoczenie to nic skomplikowanego. Najczęściej jako kopyta używam żywicznej kopii modelowej osłony. Pozwala to na dość swobodną obróbkę, czy poprawienie kształtu. Najważniejsze jest aby kopyto dobrze wypolerować i dokładnie zalepić wszystkie pęcherzyki powietrza jakie w odlewach dość często się zdarzają. Użycie oryginalnej osłony z modelu może spowodować jej odkształcenie pod wpływem ciepła od nagrzanej folii. Dobrze jest taż powiększyć nieco podstawę kopyta aby zostawić sobie pewien margines do obróbki i dla zabezpieczenia się przed zaokrąglonymi krawędziami wytłoczki.
Następna sprawa to tworzywo do tłoczenia, ja używam najzwyklejszej folii z opakowań. Nie przeszkadza mi zbytnio gdy taka folia jest porysowana, ponieważ po odpowiednim nagrzaniu rysy znikają. Dobrze jest mieć kilka grubości folii do różnych wytłoczek.
Folię nagrzewam nad palnikiem kuchenki gazowej lub nad wylotem nagrzewnicy, nic specjalnego, taka za kilkadziesiąt złotych z marketu. Folię nagrzewam aż stanie się wyraźnie miękka. Ten moment trzeba sobie samemu wyczuć, trudno mi to jakoś jednoznacznie opisać. Następnie dość zdecydowanym ruchem naciągam folię na kopyto i trzymam naciągniętą aż wystygnie. To jest dosyć ważne, bo w czasie stygnięcia wytłoczka może się odkształcić. Dzieje się tak na skutek różnicy czasu stygnięcia folii i kopyta.
Ot i cała filozofia. Mam nadzieję że komuś się przyda. Jeżeli jeszcze coś mogę rozjaśnić to proszę pytać.
Pozdrawiam Darek

[dareksommerfeld]

Walki ciąg dalszy.
Maskowanie pochłonęło kilka ładnych godzin i niestety trafił się zonk. Przy jednej szybie przetarłem dziurę.

Powstałą szczelinę zakitowałem Poxipolem, a nadmiar kleju usunąłem wacikiem zamoczonym w denaturacie, powinno być O.K. Wszystko okaże się przy zdejmowaniu maskowania.

Na początek ulepiłem sobie karabin MG15 aby go zainstalować przed przyklejeniem przedniej owiewki.
Karabin zamiast lufy otrzymał dość długi drut zakończony pętelką. Tak sobie wymyśliłem żeby się zabezpiezczyć przed zagubieniem go gdzieś we wnętrzu gdyby zechciał się odkleić.


Przednia owiewka została też zamaskowana aby uniknąć jakichkolwiek przypadkowych rys w czasie obróbki, na tym tworzywie nie ma mowy o jakimkolwiek polerowaniu.

Niestety misterne maskowanie osłony kabiny pilota diabli wzieli. Po pierwsze dlatego że podczas klejenia pomogłem sobie paskiem taśmy w celu unieruchomienia owiewki, a po drugie maskowanie wyszło nieco niesymetrycznie. Obie owiewki kleiłem Poxipolem, aby uniknąć jakichkolwiek zaparowań od cyjanoakrylu, no i chodziło mi też o bardzo mocną spoinę, dającą się dobrze obrabiać.
Osłony pasowały całkiem nieźle, ale "producent" mógłby się lepiej postarać. Na drugi raz będę musiał na niego nakrzyczeć przed wytworzeniem osłon, może pomoże.




Kolejnym etapem będzie poprawienie maskowania, pomalowanie na RLM02, następnie całość surfacerem i zobaczymy co jeszcze trzeba będzie poprawić.
Miłego oglądania.
Pozdrawiam Darek

[Mecenas]

Piękna robota Darku, gratuluję. Tak a propos tego klejenia owiewek ja używam Distalu. Trwa to wieki, ale za to znakomicie się sprawdza - od razu pełni rolę wypełniacza. Aczkolwiek przy najbliższym modelu wypróbuję Poxipol bo interesuje mnie ta możliwość zmywania denaturatem.

[spiton]

Bardzo fajna relacja.
Zastanawiam się, czy Twoja metoda tłoczenia nie daje większej kontroli od metody z odkurzaczem(którą praktykuję)
Bardzo podoba mi się ta wersja He-111 właśnie ze względu na eliptyczne skrzydła. Ideałem byłaby wersja z nowym przodem i starymi skrzydłami ;-)))
Pozdrawiam
PS. Super podwozie!!!

[dareksommerfeld]

Dzięki za miłe słowa.

Aczkolwiek przy najbliższym modelu wypróbuję Poxipol bo interesuje mnie ta możliwość zmywania denaturatem.

Tak ale tylko gdy jest świeży, po jakiś 10 minutach pozostaje tylko skalpel.

Zastanawiam się, czy Twoja metoda tłoczenia nie daje większej kontroli od metody z odkurzaczem(którą praktykuję)

Obie metody mają swoje wady i zalety. Moja owiewka kabiny pilota powstała metodą podciśnieniową ze względu na dość skomplikowany kształt wiatrochronu. Natomiast proste owiewki, bez jakiś ostrych krawędzi łatwiej jest wytłoczyć "ręcznie".
Pozdrawiam Darek

[dareksommerfeld]

Witam
Oto mały update:
Dość długo męczyło mnie wykonanie reflektora w skrzydle. Po rozpatrzeniu wielu pomysłów wybrałem według mnie najłatwiejszy.
Jako część przezroczystą wykorzystałem odpowiednio przycięty kawałek owiewki pilota od Hurricane'a Airfix'u

Sam reflektor pochodzi z zestawu Eduarda

Reflektor nieco przetłoczyłem, podkleiłem na kawałek ramki wtryskowej i nawierciłem otwór na żarówkę

Żarówkę wykonałem z cienkiego pręcika polistyrenowego. Aby uzyskać imitację bańki końcówkę pręcika zbliżyłem do płomienia zapalniczki

Tak wygląda cały reflektorek


Następnie przykleiłem szkiełko za pomocą Poxipolu, aby jednocześnie zaszpachlować dość duże szpary. Po przeszlifowaniu i polerce wygląda to tak

Kolejną rzeczą jaka ostatnio powstała jest osłona otworu w kadłubie na dolne stanowisko strzeleckie. Osłona to kawałek blaszki aluminiowej, a prowadnice skleiłem z kilku warstw cienkiego polistyrenu


Po zamontowaniu wygląca całkiem nieźle. Muszę jeszcze obrobić ograniczniki przesuwu osłony

Następne będzie prawdopodobnie dolne stanowisko strzeleckie........jeśli starczy samozaparcia
Miłego oglądania
Pozdrawiam Darek

[bartek piękoś]

Śliiiiicznie! Jak ja lubię taką dłubaninkę!
Reflektorek git!

[piotr dmitruk]

Aczkolwiek przy najbliższym modelu wypróbuję Poxipol bo interesuje mnie ta możliwość zmywania denaturatem.

Tak ale tylko gdy jest świeży, po jakiś 10 minutach pozostaje tylko skalpel.

Distal też na świeżo zmywa się spirytusem


Baardzo ładna praca.
Ale po co ta osłona z Hurka? Szlifowałeś ją na błysk?
Łatwiej byłoby obciągnąć tworzywo (tak jak na kabinki) na krawędzi natarcia skrzydła tuż koło miejsca na reflektor w nieco węższej części skrzydła. Szybko zyskujesz przezroczystą część o idealnie dopasowanej krzywiźnie.