Dla wielu modelarzy wykonanie naciągów jest sporą barierą w modelowaniu samolotów. W niniejszym artykule przedstawiam metodę, która pozwala na wykonanie naciągów w krótkim czasie (jedno, najwyżej  dwa popołudnia i wieczory). Nie wymaga wiercenia w modelu przelotowych otworów i ich późniejszego szpachlowania i malowania. Tą metodą można wykonać również wszelkiego rodzaju anteny oraz cięgna.

Jedną z bardziej rażących rzeczy jakie zdarza mi się obserwować w gotowych, często świetnie wykonanych i pomalowanych modelach, są powierzchnie sterowe stanowiące jedną całość z płatami lub statecznikami. Dziwne, że tak rzadko producenci decydują się na wykonanie lotek,  sterów kierunku i wysokości oraz innych elementów mechanizacji skrzydła w postaci osobnych elementów.  Oto jak w prosty sposób, niskim nakładem pracy i przy pomocy prostych narzędzi i materiałów można wykonać powierzchnie sterowe jako osobne elementy.

Prawie każdy modelarz spotkał się już z potrzebą nacięcia nowych linii podziału blach poszycia w modelach samolotów. Powody konieczności "przerycia" linii mogą być różne - wypukłe linie w modelu, gdzie od wielu lat producenci przyzwyczaili nas do delikatnych i wklęsłych; błędnie poprowadzone linie w modelu; zatarte linie będące wynikiem nadmiernego wyeksploatowania formy; linie uszkodzone przez modelarza podczas obróbki modelu. W artykule przedstawiłem stosowane przeze mnie narzędzia, materiały i techniki, które stosuję przy nacinaniu nowych i "usuwaniu starych linii podziału poszycia.

Dążeniem każdego modelarza jest (a może należy tutaj użyć słowa – powinno być) jak najwierniejsze odwzorowanie modelowanego obiektu. Wgłębne linie podziału blach – to już standard. Nitowanie – spotykane już prawie powszechnie, coraz częściej wyręczają nawet nas w tym producenci modeli. Wystające panele, coraz dokładniej odwzorowane kokpity, zestawy żywiczne, elementy fototrawione – można powiedzieć modele są obecnie wszystkomające, jak telefony komórkowe. No prawie. Jedną z technik spotykaną jeszcze dość rzadko jest odwzorowanie na modelu spracowanej powierzchni poszycia.

Patrząc na nasze hobby trochę „z boku” zauważyć można pewną sezonowość, czy też modę dotykającą modelarskie warsztaty. Jedną z popularniejszych technik, o której dziś mówi się dużo, a która jeszcze kilka lat temu nie wzbudzała wielkich emocji, jest niewątpliwie wykonywanie washa. Istota i opis samej techniki są przedmiotem innego opracowania, ja w swoim artykule postaram się opisać, jak wykonuję wash na swoich modelach (samolotów z okresu II Wojny Światowej w skali 1:72).

Od dawien dawna producenci samochodów zobowiązani są wyposażać je w pasy bezpieczeństwa. Jednak producenci modeli tychże samochodów cywilnych zdają się zupełnie nie brać ich pod uwagę, głównie za sprawą ograniczeń w technologii produkcji jaką jest metoda wtryskowa (czasami jednak spotykane są pasy odlane razem z siedzeniami, co wygląda niezbyt przekonująco). Wnętrze modelu samochodu cywilnego pozbawione pasów bezpieczeństwa wygląda dosyć pusto i niekompletnie. A wzbogacenie owego wnętrza w pasy jest bardzo proste i dlatego powinno być jedną z pierwszych czynności przy waloryzacji modelu.